θαυμάζω

Ancient Greek

Alternative forms
  • θωϋμάζω (thōümázō) — Ionic
  • θωμάζω (thōmázō) — Ionic

Etymology

From θαῦμα (thaûma, “wonder, marvel”) +‎ -άζω (-ázō, denominative verb suffix).

Pronunciation
 

Verb

θαυμάζω • (thaumázō)

  1. (active voice)
    1. to wonder, marvel, be astonished
    2. (with accusative) to look on with wonder and amazement, to wonder at
      1. to revere, honor, admire, worship
      2. to say with astonishment
    3. (with genitive) to wonder at, marvel at
    4. (rarely with dative) to wonder at
  2. (passive voice)
    1. to be looked at with wonder
    2. to be admired

Inflection
   Present: θαυμᾰ́ζω, θαυμᾰ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative θαυμᾰ́ζω θαυμᾰ́ζεις θαυμᾰ́ζει θαυμᾰ́ζετον θαυμᾰ́ζετον θαυμᾰ́ζομεν θαυμᾰ́ζετε θαυμᾰ́ζουσῐ(ν)
subjunctive θαυμᾰ́ζω θαυμᾰ́ζῃς θαυμᾰ́ζῃ θαυμᾰ́ζητον θαυμᾰ́ζητον θαυμᾰ́ζωμεν θαυμᾰ́ζητε θαυμᾰ́ζωσῐ(ν)
optative θαυμᾰ́ζοιμῐ θαυμᾰ́ζοις θαυμᾰ́ζοι θαυμᾰ́ζοιτον θαυμᾰζοίτην θαυμᾰ́ζοιμεν θαυμᾰ́ζοιτε θαυμᾰ́ζοιεν
imperative   θαύμᾰζε θαυμᾰζέτω θαυμᾰ́ζετον θαυμᾰζέτων   θαυμᾰ́ζετε θαυμᾰζόντων
middle/
passive		 indicative θαυμᾰ́ζομαι θαυμᾰ́ζῃ,
θαυμᾰ́ζει		 θαυμᾰ́ζεται θαυμᾰ́ζεσθον θαυμᾰ́ζεσθον θαυμᾰζόμεθᾰ θαυμᾰ́ζεσθε θαυμᾰ́ζονται
subjunctive θαυμᾰ́ζωμαι θαυμᾰ́ζῃ θαυμᾰ́ζηται θαυμᾰ́ζησθον θαυμᾰ́ζησθον θαυμᾰζώμεθᾰ θαυμᾰ́ζησθε θαυμᾰ́ζωνται
optative θαυμᾰζοίμην θαυμᾰ́ζοιο θαυμᾰ́ζοιτο θαυμᾰ́ζοισθον θαυμᾰζοίσθην θαυμᾰζοίμεθᾰ θαυμᾰ́ζοισθε θαυμᾰ́ζοιντο
imperative   θαυμᾰ́ζου θαυμᾰζέσθω θαυμᾰ́ζεσθον θαυμᾰζέσθων   θαυμᾰ́ζεσθε θαυμᾰζέσθων
active middle/passive
infinitive θαυμᾰ́ζειν θαυμᾰ́ζεσθαι
participle m θαυμᾰ́ζων θαυμᾰζόμενος
f θαυμᾰ́ζουσᾰ θαυμᾰζομένη
n θαυμᾰ́ζον θαυμᾰζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐθαύμᾰζον, ἐθαυμᾰζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐθαύμᾰζον ἐθαύμᾰζες ἐθαύμᾰζε(ν) ἐθαυμᾰ́ζετον ἐθαυμᾰζέτην ἐθαυμᾰ́ζομεν ἐθαυμᾰ́ζετε ἐθαύμᾰζον
middle/
passive		 indicative ἐθαυμᾰζόμην ἐθαυμᾰ́ζου ἐθαυμᾰ́ζετο ἐθαυμᾰ́ζεσθον ἐθαυμᾰζέσθην ἐθαυμᾰζόμεθᾰ ἐθαυμᾰ́ζεσθε ἐθαυμᾰ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: θαυμᾰ́σω, θαυμᾰ́σομαι, θαυμᾰσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative θαυμᾰ́σω θαυμᾰ́σεις θαυμᾰ́σει θαυμᾰ́σετον θαυμᾰ́σετον θαυμᾰ́σομεν θαυμᾰ́σετε θαυμᾰ́σουσῐ(ν)
optative θαυμᾰ́σοιμῐ θαυμᾰ́σοις θαυμᾰ́σοι θαυμᾰ́σοιτον θαυμᾰσοίτην θαυμᾰ́σοιμεν θαυμᾰ́σοιτε θαυμᾰ́σοιεν
middle indicative θαυμᾰ́σομαι θαυμᾰ́σῃ,
θαυμᾰ́σει		 θαυμᾰ́σεται θαυμᾰ́σεσθον θαυμᾰ́σεσθον θαυμᾰσόμεθᾰ θαυμᾰ́σεσθε θαυμᾰ́σονται
optative θαυμᾰσοίμην θαυμᾰ́σοιο θαυμᾰ́σοιτο θαυμᾰ́σοισθον θαυμᾰσοίσθην θαυμᾰσοίμεθᾰ θαυμᾰ́σοισθε θαυμᾰ́σοιντο
passive indicative θαυμᾰσθήσομαι θαυμᾰσθήσῃ θαυμᾰσθήσεται θαυμᾰσθήσεσθον θαυμᾰσθήσεσθον θαυμᾰσθησόμεθᾰ θαυμᾰσθήσεσθε θαυμᾰσθήσονται
optative θαυμᾰσθησοίμην θαυμᾰσθήσοιο θαυμᾰσθήσοιτο θαυμᾰσθήσοισθον θαυμᾰσθησοίσθην θαυμᾰσθησοίμεθᾰ θαυμᾰσθήσοισθε θαυμᾰσθήσοιντο
active middle passive
infinitive θαυμᾰ́σειν θαυμᾰ́σεσθαι θαυμᾰσθήσεσθαι
participle m θαυμᾰ́σων θαυμᾰσόμενος θαυμᾰσθησόμενος
f θαυμᾰ́σουσᾰ θαυμᾰσομένη θαυμᾰσθησομένη
n θαυμᾰ́σον θαυμᾰσόμενον θαυμᾰσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐθαύμᾰσᾰ, ἐθαυμᾰσᾰ́μην, ἐθαυμᾰ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐθαύμᾰσᾰ ἐθαύμᾰσᾰς ἐθαύμᾰσε(ν) ἐθαυμᾰ́σᾰτον ἐθαυμᾰσᾰ́την ἐθαυμᾰ́σᾰμεν ἐθαυμᾰ́σᾰτε ἐθαύμᾰσᾰν
subjunctive θαυμᾰ́σω θαυμᾰ́σῃς θαυμᾰ́σῃ θαυμᾰ́σητον θαυμᾰ́σητον θαυμᾰ́σωμεν θαυμᾰ́σητε θαυμᾰ́σωσῐ(ν)
optative θαυμᾰ́σαιμῐ θαυμᾰ́σειᾰς,
θαυμᾰ́σαις		 θαυμᾰ́σειε(ν),
θαυμᾰ́σαι		 θαυμᾰ́σαιτον θαυμᾰσαίτην θαυμᾰ́σαιμεν θαυμᾰ́σαιτε θαυμᾰ́σειᾰν,
θαυμᾰ́σαιεν
imperative   θαύμᾰσον θαυμᾰσᾰ́τω θαυμᾰ́σᾰτον θαυμᾰσᾰ́των   θαυμᾰ́σᾰτε θαυμᾰσᾰ́ντων
middle indicative ἐθαυμᾰσᾰ́μην ἐθαυμᾰ́σω ἐθαυμᾰ́σᾰτο ἐθαυμᾰ́σᾰσθον ἐθαυμᾰσᾰ́σθην ἐθαυμᾰσᾰ́μεθᾰ ἐθαυμᾰ́σᾰσθε ἐθαυμᾰ́σᾰντο
subjunctive θαυμᾰ́σωμαι θαυμᾰ́σῃ θαυμᾰ́σηται θαυμᾰ́σησθον θαυμᾰ́σησθον θαυμᾰσώμεθᾰ θαυμᾰ́σησθε θαυμᾰ́σωνται
optative θαυμᾰσαίμην θαυμᾰ́σαιο θαυμᾰ́σαιτο θαυμᾰ́σαισθον θαυμᾰσαίσθην θαυμᾰσαίμεθᾰ θαυμᾰ́σαισθε θαυμᾰ́σαιντο
imperative   θαύμᾰσαι θαυμᾰσᾰ́σθω θαυμᾰ́σᾰσθον θαυμᾰσᾰ́σθων   θαυμᾰ́σᾰσθε θαυμᾰσᾰ́σθων
passive indicative ἐθαυμᾰ́σθην ἐθαυμᾰ́σθης ἐθαυμᾰ́σθη ἐθαυμᾰ́σθητον ἐθαυμᾰσθήτην ἐθαυμᾰ́σθημεν ἐθαυμᾰ́σθητε ἐθαυμᾰ́σθησᾰν
subjunctive θαυμᾰσθῶ θαυμᾰσθῇς θαυμᾰσθῇ θαυμᾰσθῆτον θαυμᾰσθῆτον θαυμᾰσθῶμεν θαυμᾰσθῆτε θαυμᾰσθῶσῐ(ν)
optative θαυμᾰσθείην θαυμᾰσθείης θαυμᾰσθείη θαυμᾰσθεῖτον,
θαυμᾰσθείητον		 θαυμᾰσθείτην,
θαυμᾰσθειήτην		 θαυμᾰσθεῖμεν,
θαυμᾰσθείημεν		 θαυμᾰσθεῖτε,
θαυμᾰσθείητε		 θαυμᾰσθεῖεν,
θαυμᾰσθείησᾰν
imperative   θαυμᾰ́σθητῐ θαυμᾰσθήτω θαυμᾰ́σθητον θαυμᾰσθήτων   θαυμᾰ́σθητε θαυμᾰσθέντων
active middle passive
infinitive θαυμᾰ́σαι θαυμᾰ́σᾰσθαι θαυμᾰσθῆναι
participle m θαυμᾰ́σᾱς θαυμᾰσᾰ́μενος θαυμᾰσθείς
f θαυμᾰ́σᾱσᾰ θαυμᾰσᾰμένη θαυμᾰσθεῖσᾰ
n θαυμᾰ́σᾰν θαυμᾰσᾰ́μενον θαυμᾰσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: τεθαύμᾰκᾰ, τεθαύμᾰσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τεθαύμᾰκᾰ τεθαύμᾰκᾰς τεθαύμᾰκε(ν) τεθαυμᾰ́κᾰτον τεθαυμᾰ́κᾰτον τεθαυμᾰ́κᾰμεν τεθαυμᾰ́κᾰτε τεθαυμᾰ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive τεθαυμᾰ́κω τεθαυμᾰ́κῃς τεθαυμᾰ́κῃ τεθαυμᾰ́κητον τεθαυμᾰ́κητον τεθαυμᾰ́κωμεν τεθαυμᾰ́κητε τεθαυμᾰ́κωσῐ(ν)
optative τεθαυμᾰ́κοιμῐ,
τεθαυμᾰκοίην		 τεθαυμᾰ́κοις,
τεθαυμᾰκοίης		 τεθαυμᾰ́κοι,
τεθαυμᾰκοίη		 τεθαυμᾰ́κοιτον τεθαυμᾰκοίτην τεθαυμᾰ́κοιμεν τεθαυμᾰ́κοιτε τεθαυμᾰ́κοιεν
imperative   τεθαύμᾰκε τεθαυμᾰκέτω τεθαυμᾰ́κετον τεθαυμᾰκέτων   τεθαυμᾰ́κετε τεθαυμᾰκόντων
middle/
passive		 indicative τεθαύμᾰσμαι τεθαύμᾰσαι τεθαύμᾰσται τεθαύμᾰσθον τεθαύμᾰσθον τεθαυμᾰ́σμεθᾰ τεθαύμᾰσθε τεθαυμᾰ́δᾰται
subjunctive τεθαυμᾰσμένος ὦ τεθαυμᾰσμένος ᾖς τεθαυμᾰσμένος ᾖ τεθαυμᾰσμένω ἦτον τεθαυμᾰσμένω ἦτον τεθαυμᾰσμένοι ὦμεν τεθαυμᾰσμένοι ἦτε τεθαυμᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
optative τεθαυμᾰσμένος εἴην τεθαυμᾰσμένος εἴης τεθαυμᾰσμένος εἴη τεθαυμᾰσμένω εἴητον/εἶτον τεθαυμᾰσμένω εἰήτην/εἴτην τεθαυμᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν τεθαυμᾰσμένοι εἴητε/εἶτε τεθαυμᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   τεθαύμᾰσο τεθαυμᾰ́σθω τεθαύμᾰσθον τεθαυμᾰ́σθων   τεθαύμᾰσθε τεθαυμᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive τεθαυμᾰκέναι τεθαυμᾰ́σθαι
participle m τεθαυμᾰκώς τεθαυμᾰσμένος
f τεθαυμᾰκυῖᾰ τεθαυμᾰσμένη
n τεθαυμᾰκός τεθαυμᾰσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐτεθαυμᾰ́κειν, ἐτεθαυμᾰ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτεθαυμᾰ́κειν,
ἐτεθαυμᾰ́κη		 ἐτεθαυμᾰ́κεις,
ἐτεθαυμᾰ́κης		 ἐτεθαυμᾰ́κει(ν) ἐτεθαυμᾰ́κετον ἐτεθαυμᾰκέτην ἐτεθαυμᾰ́κεμεν ἐτεθαυμᾰ́κετε ἐτεθαυμᾰ́κεσᾰν
middle/
passive		 indicative ἐτεθαυμᾰ́σμην ἐτεθαύμᾰσο ἐτεθαύμᾰστο ἐτεθαύμᾰσθον ἐτεθαυμᾰ́σθην ἐτεθαυμᾰ́σμεθᾰ ἐτεθαύμᾰσθε ἐτεθαυμᾰ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
Unaugmented Epic forms
   Imperfect: θαύμᾰζον, θαυμᾰζόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative θαύμᾰζον θαύμᾰζες θαύμᾰζε(ν) θαυμᾰ́ζετον θαυμᾰζέτην θαυμᾰ́ζομεν θαυμᾰ́ζετε θαύμᾰζον
middle/
passive		 indicative θαυμᾰζόμην θαυμᾰ́ζου θαυμᾰ́ζετο θαυμᾰ́ζεσθον θαυμᾰζέσθην θαυμᾰζόμε(σ)θᾰ θαυμᾰ́ζεσθε θαυμᾰ́ζοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: θαύμᾰσᾰ, θαυμᾰσᾰ́μην, θαυμᾰ́σθην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative θαύμᾰσᾰ θαύμᾰσᾰς θαύμᾰσε(ν) θαυμᾰ́σᾰτον θαυμᾰσᾰ́την θαυμᾰ́σᾰμεν θαυμᾰ́σᾰτε θαύμᾰσᾰν
subjunctive θαυμᾰ́σω,
θαυμᾰ́σωμῐ		 θαυμᾰ́σῃς,
θαυμᾰ́σῃσθᾰ		 θαυμᾰ́σῃ,
θαυμᾰ́σῃσῐ		 θαυμᾰ́σητον θαυμᾰ́σητον θαυμᾰ́σωμεν θαυμᾰ́σητε θαυμᾰ́σωσῐ(ν)
optative θαυμᾰ́σαιμῐ θαυμᾰ́σαις,
θαυμᾰ́σαισθᾰ,
θαυμᾰ́σειᾰς		 θαυμᾰ́σειε(ν),
θαυμᾰ́σαι		 θαυμᾰσεῖτον θαυμᾰσείτην θαυμᾰσεῖμεν θαυμᾰσεῖτε θαυμᾰσεῖεν
imperative   θαύμᾰσον θαυμᾰσᾰ́τω θαυμᾰ́σᾰτον θαυμᾰσᾰ́των   θαυμᾰ́σᾰτε θαυμᾰσᾰ́ντων
middle indicative θαυμᾰσᾰ́μην θαυμᾰ́σᾰο θαυμᾰ́σᾰτο θαυμᾰ́σᾰσθον θαυμᾰσᾰ́σθην θαυμᾰσᾰ́με(σ)θᾰ θαυμᾰ́σᾰσθε θαυμᾰ́σᾰντο
subjunctive θαυμᾰ́σωμαι θαυμᾰ́σηαι θαυμᾰ́σηται θαυμᾰ́σησθον θαυμᾰ́σησθον θαυμᾰσώμε(σ)θᾰ θαυμᾰ́σησθε θαυμᾰ́σωνται
optative θαυμᾰσαίμην θαυμᾰ́σαιο θαυμᾰ́σαιτο θαυμᾰ́σαισθον θαυμᾰσαίσθην θαυμᾰσαίμε(σ)θᾰ θαυμᾰ́σαισθε θαυμᾰσαίᾰτο
imperative   θαύμᾰσαι θαυμᾰσᾰ́σθω θαυμᾰ́σᾰσθον θαυμᾰσᾰ́σθων   θαυμᾰ́σᾰσθε θαυμᾰσᾰ́σθων
passive indicative θαυμᾰ́σθην θαυμᾰ́σθης θαυμᾰ́σθη θαυμᾰ́σθητον θαυμᾰσθήτην θαυμᾰ́σθημεν θαυμᾰ́σθητε θαυμᾰ́σθησᾰν,
θαύμᾰσθεν
subjunctive θαυμᾰσθῶ θαυμᾰσθῇς θαυμᾰσθῇ θαυμᾰσθῆτον θαυμᾰσθῆτον θαυμᾰσθῶμεν θαυμᾰσθῆτε θαυμᾰσθῶσῐ(ν)
optative θαυμᾰσθείην θαυμᾰσθείης θαυμᾰσθείη θαυμᾰσθεῖτον,
θαυμᾰσθείητον		 θαυμᾰσθείτην,
θαυμᾰσθειήτην		 θαυμᾰσθεῖμεν,
θαυμᾰσθείημεν		 θαυμᾰσθεῖτε,
θαυμᾰσθείητε		 θαυμᾰ́σθειεν,
θαυμᾰσθείησᾰν
imperative   θαυμᾰ́σθητῐ θαυμᾰσθήτω θαυμᾰ́σθητον θαυμᾰσθήτων   θαυμᾰ́σθητε θαυμᾰσθέντων
active middle passive
infinitive θαυμᾰ́σαι/θαυμᾰσᾰ́μεν/θαυμᾰσᾰμέναι θαυμᾰ́σᾰσθαι θαυμᾰσθῆναι/θαυμᾰσθήμεναι
participle m θαυμᾰ́σᾱς θαυμᾰσᾰ́μενος θαυμᾰσθείς
f θαυμᾰ́σᾱσᾰ θαυμᾰσᾰμένη θαυμᾰσθεῖσᾰ
n θαυμᾰ́σᾰν θαυμᾰσᾰ́μενον θαυμᾰσθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • ἀναθαυμάζω (anathaumázō)
  • ἀποθαυμάζω (apothaumázō)
  • ἐκθαυμάζω (ekthaumázō)
  • ἐπιθαυμάζω (epithaumázō)
  • θαυμαστός (thaumastós)
  • προσθαυμάζω (prosthaumázō)
  • συνθαυμάζω (sunthaumázō)
  • ὑπερθαυμάζω (huperthaumázō)

Descendants
  • Greek: θαυμάζω (thavmázo)

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek θαυμάζω (thaumázō).

Verb

θαυμάζω • (thavmázo) (past θαύμασα, passive θαυμάζομαι)

  1. to admire, feel admiration for
  2. to look up to, look at with wonder
  3. to be impressed by

Conjugation
θαυμάζω   θαυμάζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg θαυμάζω θαυμάσω θαυμάζομαι θαυμαστώ
2 sg θαυμάζεις θαυμάσεις θαυμάζεσαι θαυμαστείς
3 sg θαυμάζει θαυμάσει θαυμάζεται θαυμαστεί
1 pl θαυμάζουμε, [‑ομε] θαυμάσουμε, [‑ομε] θαυμαζόμαστε θαυμαστούμε
2 pl θαυμάζετε θαυμάσετε θαυμάζεστε, θαυμαζόσαστε θαυμαστείτε
3 pl θαυμάζουν(ε) θαυμάσουν(ε) θαυμάζονται θαυμαστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg θαύμαζα θαύμασα θαυμαζόμουν(α) θαυμάστηκα
2 sg θαύμαζες θαύμασες θαυμαζόσουν(α) θαυμάστηκες
3 sg θαύμαζε θαύμασε θαυμαζόταν(ε) θαυμάστηκε
1 pl θαυμάζαμε θαυμάσαμε θαυμαζόμασταν, (‑όμαστε) θαυμαστήκαμε
2 pl θαυμάζατε θαυμάσατε θαυμαζόσασταν, (‑όσαστε) θαυμαστήκατε
3 pl θαύμαζαν, θαυμάζαν(ε) θαύμασαν, θαυμάσαν(ε) θαυμάζονταν, (θαυμαζόντουσαν) θαυμάστηκαν, θαυμαστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα θαυμάζω ➤ θα θαυμάσω ➤ θα θαυμάζομαι ➤ θα θαυμαστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα θαυμάζεις, … θα θαυμάσεις, … θα θαυμάζεσαι, … θα θαυμαστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … θαυμάσει   έχω, έχεις, … θαυμαστεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … θαυμάσει   είχα, είχες, … θαυμαστεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … θαυμάσει   θα έχω, θα έχεις, … θαυμαστεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg θαύμαζε θαύμασε — θαυμάσου
2 pl θαυμάζετε θαυμάστε θαυμάζεστε θαυμαστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ θαυμάζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας θαυμάσει ➤ —
Nonfinite form➤ θαυμάσει θαυμαστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.