εφευρίσκω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἐφευρίσκω (epheurískō)

Pronunciation
  • IPA(key): /e.feˈvɾi.sko/
  • Hyphenation: ε‧φευ‧ρί‧σκω

Verb

εφευρίσκω • (efevrísko) (past εφεύρα/εφηύρα, passive εφευρίσκομαι)

  1. (transitive) to invent

Conjugation
εφευρίσκω   εφευρίσκομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg εφευρίσκω εφεύρω εφευρίσκομαι εφευρεθώ
2 sg εφευρίσκεις εφεύρεις εφευρίσκεσαι εφευρεθείς
3 sg εφευρίσκει εφεύρει εφευρίσκεται εφευρεθεί
1 pl εφευρίσκουμε, [‑ομε] εφεύρουμε, [‑ομε] εφευρισκόμαστε εφευρεθούμε
2 pl εφευρίσκετε εφεύρετε εφευρίσκεστε, εφευρισκόσαστε εφευρεθείτε
3 pl εφευρίσκουν(ε) εφεύρουν(ε) εφευρίσκονται εφευρεθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg εφεύρισκα εφεύρα, εφηύρα εφευρισκόμουν(α) εφευρέθηκα
2 sg εφεύρισκες εφεύρες, εφηύρες εφευρισκόσουν(α) εφευρέθηκες
3 sg εφεύρισκε εφεύρε, εφηύρε εφευρισκόταν(ε) εφευρέθηκε
1 pl εφευρίσκαμε εφεύραμε εφευρισκόμασταν, (‑όμαστε) εφευρεθήκαμε
2 pl εφευρίσκατε εφεύρατε εφευρισκόσασταν, (‑όσαστε) εφευρεθήκατε
3 pl εφεύρισκαν, εφευρίσκαν(ε) εφεύραν, εφεύραν(ε), εφηύραν εφευρίσκονταν, (εφευρισκόντουσαν) εφευρέθηκαν, εφευρεθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα εφευρίσκω ➤ θα εφεύρω ➤ θα εφευρίσκομαι ➤ θα εφευρεθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα εφευρίσκεις, … θα εφεύρεις, … θα εφευρίσκεσαι, … θα εφευρεθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … εφεύρει
  έχω, έχεις, … εφευρημένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … εφευρεθεί
  είμαι, είσαι, … εφευρημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … εφεύρει
  είχα, είχες, … εφευρημένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … εφευρεθεί
  ήμουν, ήσουν, … εφευρημένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … εφεύρει
  θα έχω, θα έχεις, … εφευρημένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … εφευρεθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … εφευρημένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg εφεύρισκε εφεύρε — (εφευρέσου)
2 pl εφευρίσκετε εφεύρετε εφευρίσκεστε εφευρεθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ εφευρίσκοντας ➤ εφευρισκόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας εφεύρει ➤ εφευρημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ εφεύρει εφευρεθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • βρίσκω (vrísko, “find”)
  • εφεύρεση f (efévresi, “invention”)
  • εφευρέτης m (efevrétis, “inventor”)
  • εφευρετικός (efevretikós, “inventive”)
  • εφευρετικότητα f (efevretikótita, “inventiveness”)
  • εφεύρημα n (efévrima, “fabrication”)
  • and see: ευρίσκω (evrísko)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.