επιτυγχάνω

See also: ἐπιτυγχάνω

Greek

Etymology

Formally, from Ancient Greek ἐπιτυγχάνω (epitunkhánō), from ἐπί (epí), επι- (epi-, “upon”) +‎ τυγχάνω (tyncháno, “happen”).

Pronunciation
  • IPA(key): /e.pi.tiŋˈxa.no/
  • Hyphenation: ε‧πι‧τυγ‧χά‧νω

Verb

επιτυγχάνω • (epityncháno) (past επέτυχα, passive επιτυγχάνομαι, p‑past επιτεύχθηκα, ppp επιτυχημένος)

  1. (formal) alternative form of πετυχαίνω (petychaíno)
    1. (intransitive) to succeed, accomplish, achieve
    2. (transitive) to succeed in

Conjugation
επιτυγχάνω   επιτυγχάνομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg επιτυγχάνω  (πετυχαίνω →) επιτύχω επιτυγχάνομαι επιτευχθώ
2 sg επιτυγχάνεις επιτύχεις επιτυγχάνεσαι επιτευχθείς
3 sg επιτυγχάνει επιτύχει επιτυγχάνεται επιτευχθεί
1 pl επιτυγχάνουμε, [‑ομε] επιτύχουμε, [‑ομε] επιτυγχανόμαστε επιτευχθούμε
2 pl επιτυγχάνετε επιτύχετε επιτυγχάνεστε, επιτυγχανόσαστε επιτευχθείτε
3 pl επιτυγχάνουν(ε) επιτύχουν(ε) επιτυγχάνονται επιτευχθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg επιτύγχανα επέτυχα 1 επιτυγχανόμουν(α) επιτεύχθηκα
2 sg επιτύγχανες επέτυχες επιτυγχανόσουν(α) επιτεύχθηκες
3 sg επιτύγχανε επέτυχε επιτυγχανόταν(ε) επιτεύχθηκε,{επετεύχθη}
1 pl επιτυγχάναμε επιτύχαμε επιτυγχανόμασταν, (‑όμαστε) επιτευχθήκαμε
2 pl επιτυγχάνατε επιτύχατε επιτυγχανόσασταν, (‑όσαστε) επιτευχθήκατε
3 pl επιτύγχαναν, επιτυγχάναν(ε) επέτυχαν, επιτύχαν(ε) επιτυγχάνονταν, (επιτυγχανόντουσαν) επιτεύχθηκαν, επιτευχθήκαν[ε], {επετεύχθησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα επιτυγχάνω ➤ θα επιτύχω ➤ θα επιτυγχάνομαι ➤ θα επιτευχθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα επιτυγχάνεις, … θα επιτύχεις, … θα επιτυγχάνεσαι, … θα επιτευχθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … επιτύχει   έχω, έχεις, … επιτευχθεί
  είμαι, είσαι, … επιτυχημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … επιτύχει   είχα, είχες, … επιτευχθεί
  ήμουν, ήσουν, … επιτυχημένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … επιτύχει   θα έχω, θα έχεις, … επιτευχθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … επιτυχημένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg επιτύγχανε πέτυχε 2 — —
2 pl επιτυγχάνετε επιτύχετε επιτυγχάνεστε επιτευχθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ επιτυγχάνοντας ➤ [επιτυγχανόμενος, ‑η, ‑o] ➤
Perfect participle➤ έχοντας επιτύχει ➤ επιτυχημένος, ‑η, ‑o 2 ➤
Nonfinite form➤ επιτύχει επιτευχθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. And see the past tense πέτυχα (pétycha) of πετυχαίνω (petychaíno).
 2. Common form with the less formal verb πετυχαίνω (petychaíno).
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • επιτευχθείς m (epitefchtheís, formal passive past participle), επιτευχθείσα f (epitefchtheísa), επιτευχθέν n (epitefchthén)
  • επιτυχών m (epitychón, “successful -candidate-”, formal passive present participle), επιτυχούσα f (epitychoúsa), επιτυχόν n (epitychón)
  • and see: επιτυχία f (epitychía, “success, triumph”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.