επικρατώ

See also: ἐπικρατῶ

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἐπικρατῶ (epikratô), contracted form of ἐπικρατέω (epikratéō). From επι- (epi-) + κρατέω (kratéō, “command, rule”)

Pronunciation
  • IPA(key): /epikraˈto/
  • Hyphenation: επι‧κρα‧τώ

Verb

επικρατώ • (epikrató) (past επικράτησα, passive —)

  1. to predominate, prevail

Conjugation
επικρατώ   (active forms only)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg επικρατώ επικρατήσω
2 sg επικρατείς επικρατήσεις
3 sg επικρατεί επικρατήσει
1 pl επικρατούμε επικρατήσουμε, [-ομε]
2 pl επικρατείτε επικρατήσετε
3 pl επικρατούν(ε) επικρατήσουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg επικρατούσα επικράτησα
2 sg επικρατούσες επικράτησες
3 sg επικρατούσε επικράτησε
1 pl επικρατούσαμε επικρατήσαμε
2 pl επικρατούσατε επικρατήσατε
3 pl επικρατούσαν(ε) επικράτησαν, επικρατήσαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα επικρατώ ➤ θα επικρατήσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα επικρατείς, … θα επικρατήσεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … επικρατήσει  
Past perfect ➤   είχα, είχες, … επικρατήσει  
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … επικρατήσει  
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — επικράτησε
2 pl επικρατείτε επικρατήστε
Other forms
Active present participle ➤   επικρατώντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας επικρατήσει ➤
Passive perfect participle ➤ —
Nonfinite form ➤   επικρατήσει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • επικράτεια f (epikráteia, “state, dominion”)
  • επικρατέστερος (epikratésteros) (superlative)
  • επικράτηση f (epikrátisi, “domination”)
  • επικρατών m (epikratón, “dominator”, participle), επικρατούσα f (epikratoúsa), επικρατούν n (epikratoún)
  • and see: κράτος n (krátos, “state; power”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.