εντοπίζω

Greek

Etymology

Learnedly from εν- (en-) +‎ τόπ(ος) (tóp(os)) +‎ -ίζω (-ízo), with semantic loan from French localiser.[1]

Verb

εντοπίζω • (entopízo) (past εντόπισα, passive εντοπίζομαι, p‑past εντοπίστηκα)

  1. to locate (to find out where something is located)
  2. to detect, to spot
  3. to localise (UK), localize (US) (to determine where something takes place or is to be found)

Conjugation
εντοπίζω   εντοπίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg εντοπίζω εντοπίσω εντοπίζομαι εντοπιστώ
2 sg εντοπίζεις εντοπίσεις εντοπίζεσαι εντοπιστείς
3 sg εντοπίζει εντοπίσει εντοπίζεται εντοπιστεί
1 pl εντοπίζουμε, [‑ομε] εντοπίσουμε, [‑ομε] εντοπιζόμαστε εντοπιστούμε
2 pl εντοπίζετε εντοπίσετε εντοπίζεστε, εντοπιζόσαστε εντοπιστείτε
3 pl εντοπίζουν(ε) εντοπίσουν(ε) εντοπίζονται εντοπιστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg εντόπιζα εντόπισα εντοπιζόμουν(α) εντοπίστηκα
2 sg εντόπιζες εντόπισες εντοπιζόσουν(α) εντοπίστηκες
3 sg εντόπιζε εντόπισε εντοπιζόταν(ε) εντοπίστηκε
1 pl εντοπίζαμε εντοπίσαμε εντοπιζόμασταν, (‑όμαστε) εντοπιστήκαμε
2 pl εντοπίζατε εντοπίσατε εντοπιζόσασταν, (‑όσαστε) εντοπιστήκατε
3 pl εντόπιζαν, εντοπίζαν(ε) εντόπισαν, εντοπίσαν(ε) εντοπίζονταν, (εντοπιζόντουσαν) εντοπίστηκαν, εντοπιστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα εντοπίζω ➤ θα εντοπίσω ➤ θα εντοπίζομαι ➤ θα εντοπιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα εντοπίζεις, … θα εντοπίσεις, … θα εντοπίζεσαι, … θα εντοπιστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … εντοπίσει
  έχω, έχεις, … εντοπισμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … εντοπιστεί
  είμαι, είσαι, … εντοπισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … εντοπίσει
  είχα, είχες, … εντοπισμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … εντοπιστεί
  ήμουν, ήσουν, … εντοπισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … εντοπίσει
  θα έχω, θα έχεις, … εντοπισμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … εντοπιστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … εντοπισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg εντόπιζε εντόπισε — εντοπίσου
2 pl εντοπίζετε εντοπίστε εντοπίζεστε εντοπιστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ εντοπίζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας εντοπίσει ➤ εντοπισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ εντοπίσει εντοπιστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

References
  1. εντοπίζω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.