εμπιστεύομαι
Greek
Etymology
Leanedly, from Ancient Greek ἐμπιστεύομαι (empisteúomai), from ἐν (en, “in”) (ἐμ- (em-)) + passive voice of πιστεύω (pisteúō, “believe”).
Pronunciation
- IPA(key): /em.biˈste.vo.me/
- Hyphenation: ε‧μπι‧στεύ‧ο‧μαι
Verb
εμπιστεύομαι • (empistévomai) deponent (past εμπιστεύτηκα/εμπιστεύθηκα)
Conjugation
εμπιστεύομαι (deponent: passive forms only)
| Passive voice ➤ | ||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ |
| 1 sg | εμπιστεύομαι | εμπιστευτώ, εμπιστευθώ |
| 2 sg | εμπιστεύεσαι | εμπιστευτείς, εμπιστευθείς |
| 3 sg | εμπιστεύεται | εμπιστευτεί, εμπιστευθεί |
| 1 pl | εμπιστευόμαστε | εμπιστευτούμε, εμπιστευθούμε |
| 2 pl | εμπιστεύεστε, εμπιστευόσαστε | εμπιστευτείτε, εμπιστευθείτε |
| 3 pl | εμπιστεύονται | εμπιστευτούν(ε), εμπιστευθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ |
| 1 sg | εμπιστευόμουν(α) | εμπιστεύτηκα, εμπιστεύθηκα |
| 2 sg | εμπιστευόσουν(α) | εμπιστεύτηκες, εμπιστεύθηκες |
| 3 sg | εμπιστευόταν(ε) | εμπιστεύτηκε, εμπιστεύθηκε |
| 1 pl | εμπιστευόμασταν, (‑όμαστε) | εμπιστευτήκαμε, εμπιστευθήκαμε |
| 2 pl | εμπιστευόσασταν, (‑όσαστε) | εμπιστευτήκατε, εμπιστευθήκατε |
| 3 pl | εμπιστεύονταν, (εμπιστευόντουσαν) | εμπιστεύτηκαν, εμπιστευτήκαν(ε), εμπιστεύθηκαν, εμπιστευθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ |
| 1 sg | θα εμπιστεύομαι ➤ | θα εμπιστευτώ / εμπιστευθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα εμπιστεύεσαι, … | θα εμπιστευτείς / εμπιστευθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | ||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … εμπιστευτεί / εμπιστευθεί | |
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … εμπιστευτεί / εμπιστευθεί | |
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … εμπιστευτεί / εμπιστευθεί | |
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | — |
| 2 pl | εμπιστεύεστε | εμπιστευτείτε, εμπιστευθείτε |
| Other forms | Passive voice | |
| Present participle ➤ | — | |
| Perfect participle ➤ | — | |
| Nonfinite form ➤ | εμπιστευτεί, εμπιστευθεί | |
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |
Related terms
- εμπιστευτικός (empisteftikós)
- εμπιστοσύνη f (empistosýni, “trust, confidence”)
- and see: πιστεύω (pistévo, “believe”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.