εμπερικλείω
See also: ἐμπερικλείω
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek ἐμπερικλείω (emperikleíō). Morphologically, from (εν-) εμ- + περικλείω, εμ- + περι- + κλείω.
Pronunciation
- IPA(key): /emberiˈklio/
- Hyphenation: ε‧μπε‧ρι‧κλεί‧ω
- Old Hyphenation: εμ‧πε‧ρι‧κλεί‧ω
Verb
εμπερικλείω • (emperikleío) (past εμπεριέκλεισα, passive εμπερικλείομαι)
- to contain
- Synonym: εμπεριέχω (emperiécho)
Conjugation
εμπερικλείω εμπερικλείομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | εμπερικλείω | εμπερικλείσω | εμπερικλείομαι | — |
| 2 sg | εμπερικλείεις | εμπερικλείσεις | εμπερικλείεσαι | — |
| 3 sg | εμπερικλείει | εμπερικλείσει | εμπερικλείεται | — |
| 1 pl | εμπερικλείουμε, [‑ομε] | εμπερικλείσουμε, [‑ομε] | εμπερικλειόμαστε | — |
| 2 pl | εμπερικλείετε | εμπερικλείσετε | εμπερικλείεστε, εμπερικλειόσαστε | — |
| 3 pl | εμπερικλείουν(ε) | εμπερικλείσουν(ε) | εμπερικλείονται | — |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | εμπεριέκλεια | εμπεριέκλεισα | εμπερικλειόμουν(α) | — 1 |
| 2 sg | εμπεριέκλειες | εμπεριέκλεισες | εμπερικλειόσουν(α) | — |
| 3 sg | εμπεριέκλειε | εμπεριέκλεισε | εμπερικλειόταν(ε) | — |
| 1 pl | εμπερικλείαμε | εμπερικλείσαμε | εμπερικλειόμασταν, (‑όμαστε) | — |
| 2 pl | εμπερικλείατε | εμπερικλείσατε | εμπερικλειόσασταν, (‑όσαστε) | — |
| 3 pl | εμπεριέκλειαν, εμπερικλείαν(ε) | εμπεριέκλεισαν, εμπερικλείσαν(ε) | εμπερικλείονταν, (εμπερικλειόντουσαν) | — |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα εμπερικλείω ➤ | θα εμπερικλείσω ➤ | θα εμπερικλείομαι ➤ | — ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα εμπερικλείεις, … | θα εμπερικλείσεις, … | θα εμπερικλείεσαι, … | — |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … εμπερικλείσει | — | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … εμπερικλείσει | — | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … εμπερικλείσει | — | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | [εμπερίκλειε] | [εμπερίκλεισε] | — | — |
| 2 pl | εμπερικλείετε | εμπερικλείστε | περικλείεστε | — |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | εμπερικλείοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας εμπερικλείσει ➤ | — | ||
| Nonfinite form➤ | εμπερικλείσει | — | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. A passive past form (εμπερικλείσθηκα) is most uncommon. • Mainly found in present and imperfect tenses. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.