εγκαταλείπω

See also: ἐγκαταλείπω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐγκαταλείπω. Morphologically, (εν-) εγ- (“in”) +‎ κατα- (“totally”) +‎ λείπω (“leave”).

Pronunciation
  • IPA(key): /eŋ.ɡa.taˈli.po̞/
  • Hyphenation: εγ‧κα‧τα‧λεί‧πω

Verb

εγκαταλείπω • (egkataleípo) (past εγκατέλειψα, passive εγκαταλείπομαι)

  1. to abandon
  2. to forsake

Conjugation
εγκαταλείπω   εγκαταλείπομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg εγκαταλείπω εγκαταλείψω εγκαταλείπομαι εγκαταλειφθώ, εγκαταλειφτώ
2 sg εγκαταλείπεις εγκαταλείψεις εγκαταλείπεσαι εγκαταλειφθείς, εγκαταλειφτείς
3 sg εγκαταλείπει εγκαταλείψει εγκαταλείπεται εγκαταλειφθεί, εγκαταλειφτεί
1 pl εγκαταλείπουμε, [‑ομε] εγκαταλείψουμε, [‑ομε] εγκαταλειπόμαστε εγκαταλειφθούμε, εγκαταλειφτούμε
2 pl εγκαταλείπετε εγκαταλείψετε εγκαταλείπεστε, εγκαταλειπόσαστε εγκαταλειφθείτε, εγκαταλειφτείτε
3 pl εγκαταλείπουν(ε) εγκαταλείψουν(ε) εγκαταλείπονται εγκαταλειφθούν(ε), εγκαταλειφτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg εγκατέλειπα εγκατέλειψα εγκαταλειπόμουν(α) εγκαταλείφθηκα, εγκαταλείφτηκα
2 sg εγκατέλειπες εγκατέλειψες εγκαταλειπόσουν(α) εγκαταλείφθηκες, εγκαταλείφτηκες
3 sg εγκατέλειπε εγκατέλειψε εγκαταλειπόταν(ε) εγκαταλείφθηκε, εγκαταλείφτηκε
1 pl εγκαταλείπαμε εγκαταλείψαμε εγκαταλειπόμασταν, (‑όμαστε) εγκαταλειφθήκαμε, εγκαταλειφτήκαμε
2 pl εγκαταλείπατε εγκαταλείψατε εγκαταλειπόσασταν, (‑όσαστε) εγκαταλειφθήκατε, εγκαταλειφτήκατε
3 pl εγκατέλειπαν, εγκαταλείπαν(ε) εγκατέλειψαν, εγκαταλείψαν(ε) εγκαταλείπονταν, (εγκαταλειπόντουσαν) εγκαταλείφθηκαν, εγκαταλειφθήκαν(ε),
εγκαταλείφτηκαν, εγκαταλειφτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα εγκαταλείπω ➤ θα εγκαταλείψω ➤ θα εγκαταλείπομαι ➤ θα εγκαταλειφθώ / εγκαταλειφτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα εγκαταλείπεις, … θα εγκαταλείψεις, … θα εγκαταλείπεσαι, … θα εγκαταλειφθείς / εγκαταλειφτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … εγκαταλείψει
  έχω, έχεις, … εγκατελελειμμένο, ‑η, ‑ο / εγκαταλειμμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … εγκαταλειφθεί / εγκαταλειφτεί
  είμαι, είσαι, … εγκατελελειμμένος, ‑η, ‑ο / εγκαταλειμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … εγκαταλείψει
  είχα, είχες, … εγκατελελειμμένο, ‑η, ‑ο / εγκαταλειμμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … εγκαταλειφθεί / εγκαταλειφτεί
  ήμουν, ήσουν, … εγκατελελειμμένος, ‑η, ‑ο / εγκαταλειμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … εγκαταλείψει
  θα έχω, θα έχεις, … εγκατελελειμμένο, ‑η, ‑ο / εγκαταλειμμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … εγκαταλειφθεί / εγκαταλειφτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … εγκατελελειμμένος, ‑η, ‑ο / εγκαταλειμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg (εγκατάλειπε) (εγκατάλειψε) — εγκαταλείψου
2 pl εγκαταλείπετε εγκαταλείψτε εγκαταλείπεστε εγκαταλειφθείτε, εγκαταλειφτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ εγκαταλείποντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας εγκαταλείψει ➤ {εγκαταλελειμμένος, ‑η, ‑o} (εγκαταλειμμένος, ‑η, ‑o) ➤
Nonfinite form➤ εγκαταλείψει εγκαταλειφθεί, εγκαταλειφτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • εγκατάλειψη f (egkatáleipsi, “abandonment”)
  • εγκαταλελειμμένος (egkataleleimménos, “abandoned”, participle)
  • and see: λείπω (leípo, “I am absent”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.