εγείρω

See also: ἐγείρω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἐγείρω (egeírō, “to rise, to awaken”).

Pronunciation
  • IPA(key): /eˈʝi.ɾo/
  • Hyphenation: ε‧γεί‧ρω

Verb

εγείρω • (egeíro) (imperfect ήγειρα, past ήγειρα, passive εγείρομαι) (mostly found in compounds)

  1. to raise
  2. (law) to file a suit

Conjugation
εγείρω   εγείρομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg εγείρω εγείρω εγείρομαι εγερθώ
2 sg εγείρεις εγείρεις εγείρεσαι εγερθείς
3 sg εγείρει εγείρει εγείρεται εγερθεί
1 pl εγείρουμε, [‑ομε] εγείρουμε, [‑ομε] εγειρόμαστε εγερθούμε
2 pl εγείρετε εγείρετε εγείρεστε, {εγείρεσθε} εγερθείτε
3 pl εγείρουν(ε) εγείρουν(ε) εγείρονται εγερθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ήγειρα ήγειρα εγειρόμουν(α) εγέρθηκα, [{ηγέρθην}]3
2 sg ήγειρες ήγειρες εγειρόσουν(α) εγέρθηκες, [{ηγέρθης}]
3 sg ήγειρε ήγειρε εγειρόταν(ε) εγέρθηκε, {ηγέρθη}
1 pl εγείραμε εγείραμε εγειρόμασταν, (‑όμαστε) εγερθήκαμε, [{ηγέρθημεν}]
2 pl εγείρατε εγείρατε εγειρόσασταν, (‑όσαστε) εγερθήκατε, [{ηγέρθητε}]
3 pl ήγειραν, εγείραν(ε) ήγειραν, εγείραν(ε) εγείρονταν, (εγειρόντουσαν) εγέρθηκαν, εγερθήκαν(ε), {ηγέρθησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα εγείρω ➤ θα εγείρω ➤ θα εγείρομαι ➤ θα εγερθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα εγείρεις, … θα εγείρεις, … θα εγείρεσαι, … θα εγερθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … εγείρει   έχω, έχεις, … εγερθεί
  είμαι, είσαι, … εγερμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … εγείρει   είχα, είχες, … εγερθεί
  ήμουν, ήσουν, … εγερμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … εγείρει   θα έχω, θα έχεις, … εγερθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … εγερμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg –έγειρε1 –έγειρε1 — (εγέρσου)1, 2
2 pl εγείρετε εγείρετε εγείρεστε, {εγείρεσθε} εγερθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ εγείροντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας εγείρει ➤ εγερμένος, ‑η, ‑o1 ➤
Nonfinite form➤ εγείρει εγερθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Found chielfly in compounds.
 2. Also see the archaic imperatives εγέρθητι (“you (singular) stand up!”), εγέρθητε (“you (plural) stand up!”), εγερθήτω (egerthíto, “he/she must stand up!”)
 3. Passive forms ending with -ην are very formal, as in the ancient aorist ἠγέρθην from the conjugation of ἐγείρω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference).
 • Also, formal passive past participle εγερθείς (egertheís), εγερθείσα (ἐγερθεῖσα), εγερθέν (egerthén) from the ancient aorist ἠγέρθην (ēgérthēn).
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Compounds

  • ανεγείρω (anegeíro, “erect -of buildings-”)
  • διεγείρω (diegeíro, “cause a reaction to stimulus”)
  • εξεγείρω (exegeíro, “cause to revolt”)
  • συνεγείρω (synegeíro, “mobilise sentiments, inspire”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.