διαγουμίζω

Greek

Pronunciation
  • IPA(key): /ðʝa.ɣuˈmi.zo/
  • Hyphenation: δια‧γου‧μί‧ζω

Verb

διαγουμίζω • (diagoumízo) (past διαγούμισα, passive διαγουμίζομαι, p‑past διαγουμίστηκα, ppp διαγουμισμένος)

  1. (demotic, literary) Synonym of λεηλατώ (leïlató, “to pillage, to plunder”)

Conjugation
διαγουμίζω   διαγουμίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg διαγουμίζω διαγουμίσω διαγουμίζομαι διαγουμιστώ
2 sg διαγουμίζεις διαγουμίσεις διαγουμίζεσαι διαγουμιστείς
3 sg διαγουμίζει διαγουμίσει διαγουμίζεται διαγουμιστεί
1 pl διαγουμίζουμε, [‑ομε] διαγουμίσουμε, [‑ομε] διαγουμιζόμαστε διαγουμιστούμε
2 pl διαγουμίζετε διαγουμίσετε διαγουμίζεστε, διαγουμιζόσαστε διαγουμιστείτε
3 pl διαγουμίζουν(ε) διαγουμίσουν(ε) διαγουμίζονται διαγουμιστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg διαγούμιζα διαγούμισα διαγουμιζόμουν(α) διαγουμίστηκα
2 sg διαγούμιζες διαγούμισες διαγουμιζόσουν(α) διαγουμίστηκες
3 sg διαγούμιζε διαγούμισε διαγουμιζόταν(ε) διαγουμίστηκε
1 pl διαγουμίζαμε διαγουμίσαμε διαγουμιζόμασταν, (‑όμαστε) διαγουμιστήκαμε
2 pl διαγουμίζατε διαγουμίσατε διαγουμιζόσασταν, (‑όσαστε) διαγουμιστήκατε
3 pl διαγούμιζαν, διαγουμίζαν(ε) διαγούμισαν, διαγουμίσαν(ε) διαγουμίζονταν, (διαγουμιζόντουσαν) διαγουμίστηκαν, διαγουμιστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα διαγουμίζω ➤ θα διαγουμίσω ➤ θα διαγουμίζομαι ➤ θα διαγουμιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα διαγουμίζεις, … θα διαγουμίσεις, … θα διαγουμίζεσαι, … θα διαγουμιστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … διαγουμίσει
  έχω, έχεις, … διαγουμισμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … διαγουμιστεί
  είμαι, είσαι, … διαγουμισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … διαγουμίσει
  είχα, είχες, … διαγουμισμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … διαγουμιστεί
  ήμουν, ήσουν, … διαγουμισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … διαγουμίσει
  θα έχω, θα έχεις, … διαγουμισμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … διαγουμιστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … διαγουμισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg διαγούμιζε διαγούμισε — διαγουμίσου
2 pl διαγουμίζετε διαγουμίστε διαγουμίζεστε διαγουμιστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ διαγουμίζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας διαγουμίσει ➤ διαγουμισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ διαγουμίσει διαγουμιστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms
  • διαγούμισμα n (diagoúmisma, “pillaging”)
  • διαγουμιστής m (diagoumistís, “pillager”)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.