δεσπόζω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek δεσπόζω (despózō) from δεσπότης (despótēs).[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ðeˈspo.zo/
  • Hyphenation: δε‧σπό‧ζω

Verb

δεσπόζω • (despózo) (past δέσποσα, passive —) found chiefly in the present and imperfect tenses

  1. to dominate, domineer

Conjugation
δεσπόζω   (active forms only)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg δεσπόζω δεσπόσω
2 sg δεσπόζεις δεσπόσεις
3 sg δεσπόζει δεσπόσει
1 pl δεσπόζουμε, [‑ομε] δεσπόσουμε, [‑ομε]
2 pl δεσπόζετε δεσπόσετε
3 pl δεσπόζουν(ε) δεσπόσουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg δέσποζα δέσποσα
2 sg δέσποζες δέσποσες
3 sg δέσποζε δέσποσε
1 pl δεσπόζαμε δεσπόσαμε
2 pl δεσπόζατε δεσπόσατε
3 pl δέσποζαν, δεσπόζαν(ε) δέσποσαν, δεσπόσαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα δεσπόζω ➤ θα δεσπόσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα δεσπόζεις, … θα δεσπόσεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … δεσπόσει  
Past perfect ➤   είχα, είχες, … δεσπόσει  
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … δεσπόσει  
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg δέσποζε δέσποσε
2 pl δεσπόζετε δεσπόστε
Other forms
Active present participle ➤   {δεσπόζων, δεσπόζουσα, δεσπόζον}
δεσπόζοντας
also passive present participle: δεσποζόμενος, -η, -ο ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας δεσπόσει ➤
Passive perfect participle ➤ —
Nonfinite form ➤   δεσπόσει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • Chiefly in present and imperfect tenses.
 • Also, a rare passive present participle: δεσποζόμενος, -η, -ο
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • αδέσποτος (adéspotos)
  • δεσπόζων (despózon), δεσπόζουσα (despózousa), δεσπόζον (despózon) (active present participle)
  • δεσποζόμενος (despozómenos, passive perfect participle) (of pets)
  • and see: δεσπότης m (despótis, “despot”)

References
  1. δεσπόζω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.