γλιστράω

Greek

Etymology

From γλιστρ(ώ) (glistr(ó)) + -άω (-áo). Inherited from Byzantine Greek γλιστρῶ (glistrô) from ἐγλιστρῶ (eglistrô),[1] itself from Koine Greek ἐκλιστρῶ (eklistrô), contracted form of ἐκλιστράω (eklistráō) with muted arctic vowel ἐ – same process as in γλιτώνω (glitóno) –, ultimately from ἐκ- (ek-) + λίστρον (lístron, “tool for smoothing”).[2]

Pronunciation
  • IPA(key): /ɣliˈstɾa.o/
  • Hyphenation: γλι‧στρά‧ω

Verb

γλιστράω • (glistráo) / γλιστρώ (past γλίστρησα, passive —)

  1. to make someting to slip, glide
  2. to slip, to glide
  3. to be slippery: as impersonal 3rd person γλιστράει (glistráei)

Conjugation
γλιστράω / γλιστρώ   (active forms only)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg γλιστράω, γλιστρώ γλιστρήσω
2 sg γλιστράς γλιστρήσεις
3 sg γλιστράει, γλιστρά1 γλιστρήσει
1 pl γλιστράμε, γλιστρούμε γλιστρήσουμε, [‑ομε]
2 pl γλιστράτε γλιστρήσετε
3 pl γλιστράνε, γλιστράν, γλιστρούν(ε) γλιστρήσουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg γλιστρούσα, γλίστραγα γλίστρησα
2 sg γλιστρούσες, γλίστραγες γλίστρησες
3 sg γλιστρούσε, γλίστραγε1 γλίστρησε
1 pl γλιστρούσαμε, γλιστράγαμε γλιστρήσαμε
2 pl γλιστρούσατε, γλιστράγατε γλιστρήσατε
3 pl γλιστρούσαν(ε), γλίστραγαν, (γλιστράγανε) γλίστρησαν, γλιστρήσαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα γλιστράω, θα γλιστρώ ➤ θα γλιστρήσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα γλιστράς, … θα γλιστρήσεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … γλιστρήσει  
Past perfect ➤   είχα, είχες, … γλιστρήσει  
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … γλιστρήσει  
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg γλίστρα, γλίστραγε γλίστρησε, γλίστρα
2 pl γλιστράτε γλιστρήστε
Other forms
Active present participle ➤   γλιστρώντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας γλιστρήσει ➤
Passive perfect participle ➤ —
Nonfinite form ➤   γλιστρήσει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Also impersonal: "it is slippery". The form γλιστράει (glistráei) much more common.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms
  • φέξε μου και γλίστρησα (féxe mou kai glístrisa)
  • γλίστρα f (glístra, “slip”)
  • γλίστρημα n (glístrima, “slip”)
  • γλιστρίδα f (glistrída, “common purslane”)
  • ξαναγλιστράω (xanaglistráo) / ξαναγλιστρώ (xanaglistró, “I slip again”)
  • ξεγλιστράω (xeglistráo) / ξεγλιστρώ (xeglistró, “I slip out of -also figuartive”)

See also

References
  1. γλιστρώ, -άω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
  2. γλιστράω - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.