γαργαλεύω
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /ɣaɾɣaˈlevo/
- Hyphenation: γαρ‧γα‧λεύ‧ω
Conjugation
γαργαλεύω γαργαλεύομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | γαργαλεύω | γαργαλέψω | γαργαλεύομαι | γαργαλευτώ |
| 2 sg | γαργαλεύεις | γαργαλέψεις | γαργαλεύεσαι | γαργαλευτείς |
| 3 sg | γαργαλεύει | γαργαλέψει | γαργαλεύεται | γαργαλευτεί |
| 1 pl | γαργαλεύουμε, [‑ομε] | γαργαλέψουμε, [‑ομε] | γαργαλευόμαστε | γαργαλευτούμε |
| 2 pl | γαργαλεύετε | γαργαλέψετε | γαργαλεύεστε, γαργαλευόσαστε | γαργαλευτείτε |
| 3 pl | γαργαλεύουν(ε) | γαργαλέψουν(ε) | γαργαλεύονται | γαργαλευτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | γαργάλευα | γαργάλεψα | γαργαλευόμουν(α) | γαργαλεύτηκα |
| 2 sg | γαργάλευες | γαργάλεψες | γαργαλευόσουν(α) | γαργαλεύτηκες |
| 3 sg | γαργάλευε | γαργάλεψε | γαργαλευόταν(ε) | γαργαλεύτηκε |
| 1 pl | γαργαλεύαμε | γαργαλέψαμε | γαργαλευόμασταν, (‑όμαστε) | γαργαλευτήκαμε |
| 2 pl | γαργαλεύατε | γαργαλέψατε | γαργαλευόσασταν, (‑όσαστε) | γαργαλευτήκατε |
| 3 pl | γαργάλευαν, γαργαλεύαν(ε) | γαργάλεψαν, γαργαλέψαν(ε) | γαργαλεύονταν, (γαργαλευόντουσαν) | γαργαλεύτηκαν, γαργαλευτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα γαργαλεύω ➤ | θα γαργαλέψω ➤ | θα γαργαλεύομαι ➤ | θα γαργαλευτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα γαργαλεύεις, … | θα γαργαλέψεις, … | θα γαργαλεύεσαι, … | θα γαργαλευτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … γαργαλέψει έχω, έχεις, … γαργαλεμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … γαργαλευτεί είμαι, είσαι, … γαργαλεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … γαργαλέψει είχα, είχες, … γαργαλεμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … γαργαλευτεί ήμουν, ήσουν, … γαργαλεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … γαργαλέψει θα έχω, θα έχεις, … γαργαλεμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … γαργαλευτεί θα είμαι, θα είσαι, … γαργαλεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | γαργάλευε | γαργάλεψε, γαργάλευ' 1 | — | γαργαλέψου |
| 2 pl | γαργαλεύετε | γαργαλέψτε, γαργαλεύτε2 | γαργαλεύεστε | γαργαλευτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | γαργαλεύοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας γαργαλέψει ➤ | γαργαλεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | γαργαλέψει | γαργαλευτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. γαργάλευ' τον ("tickle him!") 2. Colloquial. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.