αφορίζω
See also: ἀφορίζω
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /a.foˈɾi.zo/
- Hyphenation: α‧φο‧ρί‧ζω
Conjugation
αφορίζω αφορίζομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | αφορίζω | αφορίσω | αφορίζομαι | αφοριστώ |
| 2 sg | αφορίζεις | αφορίσεις | αφορίζεσαι | αφοριστείς |
| 3 sg | αφορίζει | αφορίσει | αφορίζεται | αφοριστεί |
| 1 pl | αφορίζουμε, [‑ομε] | αφορίσουμε, [‑ομε] | αφοριζόμαστε | αφοριστούμε |
| 2 pl | αφορίζετε | αφορίσετε | αφορίζεστε, αφοριζόσαστε | αφοριστείτε |
| 3 pl | αφορίζουν(ε) | αφορίσουν(ε) | αφορίζονται | αφοριστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | αφόριζα | αφόρισα | αφοριζόμουν(α) | αφορίστηκα |
| 2 sg | αφόριζες | αφόρισες | αφοριζόσουν(α) | αφορίστηκες |
| 3 sg | αφόριζε | αφόρισε | αφοριζόταν(ε) | αφορίστηκε |
| 1 pl | αφορίζαμε | αφορίσαμε | αφοριζόμασταν, (‑όμαστε) | αφοριστήκαμε |
| 2 pl | αφορίζατε | αφορίσατε | αφοριζόσασταν, (‑όσαστε) | αφοριστήκατε |
| 3 pl | αφόριζαν, αφορίζαν(ε) | αφόρισαν, αφορίσαν(ε) | αφορίζονταν, (αφοριζόντουσαν) | αφορίστηκαν, αφοριστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα αφορίζω ➤ | θα αφορίσω ➤ | θα αφορίζομαι ➤ | θα αφοριστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αφορίζεις, … | θα αφορίσεις, … | θα αφορίζεσαι, … | θα αφοριστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αφορίσει έχω, έχεις, … αφορισμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … αφοριστεί είμαι, είσαι, … αφορισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αφορίσει είχα, είχες, … αφορισμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … αφοριστεί ήμουν, ήσουν, … αφορισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αφορίσει θα έχω, θα έχεις, … αφορισμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … αφοριστεί θα είμαι, θα είσαι, … αφορισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | αφόριζε | αφόρισε | — | αφορίσου |
| 2 pl | αφορίζετε | αφορίστε | αφορίζεστε | αφοριστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | αφορίζοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας αφορίσει ➤ | αφορισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | αφορίσει | αφοριστεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Synonyms
- (excommunicate): αναθεματίζω (anathematízo, “to curse, to excommunicate”)
Related terms
- αφορισμένος (aforisménos, participle), αφορεσμένος (aforesménos) (vernacular)
- αφορισμός m (aforismós, “excommunication; aphorism”)
- αφοριστικός (aforistikós)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.