αρκώ

See also: ἀρκῶ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἀρκῶ (arkô), contracted form of ἀρκέω (arkéō).

Pronunciation

IPA^(key): /aɾˈko/
Hyphenation: αρ‧κώ

Verb

αρκώ • (arkó) (past άρκεσα, passive αρκούμαι, p‑past αρκέστηκα)

to suffice, be enough, be sufficient
to have enough, be satisfied

Conjugation

αρκώ, αρκούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αρκώ	αρκέσω	αρκούμαι	αρκεστώ
2 sg	αρκείς	αρκέσεις	αρκείσαι	αρκεστείς
3 sg	αρκεί ¹	αρκέσει	αρκείται	αρκεστεί

1 pl	αρκούμε	αρκέσουμε, [-ομε]	αρκούμαστε	αρκεστούμε
2 pl	αρκείτε	αρκέσετε	αρκείστε	αρκεστείτε
3 pl	αρκούν(ε)	αρκέσουν(ε)	αρκούνται	αρκεστούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αρκούσα	άρκεσα	[αρκούμουν(α)]	αρκέστηκα
2 sg	αρκούσες	άρκεσες	[αρκούσουν(α)]	αρκέστηκες
3 sg	αρκούσε	άρκεσε	αρκούνταν, {αρκείτο}	αρκέστηκε

1 pl	αρκούσαμε	αρκέσαμε	αρκούμασταν, (‑ούμαστε)	αρκεστήκαμε
2 pl	αρκούσατε	αρκέσατε	[αρκούσασταν, (‑ούσαστε)]	αρκεστήκατε
3 pl	αρκούσαν(ε)	άρκεσαν, αρκέσαν(ε)	αρκούνταν, {αρκούντο}	αρκέστηκαν, αρκεστήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αρκώ ➤	θα αρκέσω ➤	θα αρκούμαι ➤	θα αρκεστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αρκείς, …	θα αρκέσεις, …	θα αρκείσαι, …	θα αρκεστείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αρκέσει		έχω, έχεις, … αρκεστεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αρκέσει		είχα, είχες, … αρκεστεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αρκέσει		θα έχω, θα έχεις, … αρκεστεί

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	άρκεσε	—	αρκέσου
2 pl	αρκείτε	αρκέστε	αρκείστε	αρκεστείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αρκώντας ➤		αρκούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας αρκέσει ➤		—

Nonfinite form➤	αρκέσει		αρκεστεί


Notes Appendix:Greek verbs	1. Also impersonal: it is sufficient • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

ανεπάρκεια f (anepárkeia, “insufficiency, inadequacy”)
ανεπαρκής (aneparkís, “insufficient, inadequate”)
αρκετός (arketós, “enough, sufficient”)
αυτάρκεια f (aftárkeia, “self-sufficiency”)
αυτάρκης (aftárkis, “self-sufficient”)
διάρκεια f (diárkeia, “duration”)
διαρκής (diarkís, “constant”)
διαρκώ (diarkó, “endure, last”)
επάρκεια f (epárkeia, “sufficiency”)
επαρκής (eparkís, “sufficient”)
επαρκώ (eparkó, “be sufficient”)
ολιγάρκεια f (oligárkeia, “frugality”)
ολιγαρκής (oligarkís, “frugal”)
υπεραρκετός (yperarketós, “overabundant”)
υπερεπάρκεια f (yperepárkeia, “hyper-sufficiency”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.