αποπέμπω
See also: ἀποπέμπω
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀποπέμπω. Morphologically, from απο- (“away”) + πέμπω (“send”).
Pronunciation
- IPA(key): /a.poˈpem.bo/
- Hyphenation: α‧πο‧πέ‧μπω
- Hyphenation: απο‧πέμ‧πω
Verb
αποπέμπω • (apopémpo) (past απέπεμψα, passive αποπέμπομαι)
- to dismiss, expel, sack
- Synonyms: απομακρύνω (apomakrýno), διώχνω (dióchno)
Conjugation
αποπέμπω αποπέμπομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | αποπέμπω | αποπέμψω | αποπέμπομαι | αποπεμφθώ |
| 2 sg | αποπέμπεις | αποπέμψεις | αποπέμπεσαι | αποπεμφθείς |
| 3 sg | αποπέμπει | αποπέμψει | αποπέμπεται | αποπεμφθεί |
| 1 pl | αποπέμπουμε, [‑ομε] | αποπέμψουμε, [‑ομε] | αποπεμπόμαστε | αποπεμφθούμε |
| 2 pl | αποπέμπετε | αποπέμψετε | αποπέμπεστε, αποπεμπόσαστε | αποπεμφθείτε |
| 3 pl | αποπέμπουν(ε) | αποπέμψουν(ε) | αποπέμπονται | αποπεμφθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | απέπεμπα | απέπεμψα | αποπεμπόμουν(α) | αποπέμφθηκα |
| 2 sg | απέπεμπες | απέπεμψες | αποπεμπόσουν(α) | αποπέμφθηκες |
| 3 sg | απέπεμπε | απέπεμψε | αποπεμπόταν(ε) | αποπέμφθηκε |
| 1 pl | αποπέμπαμε | αποπέμψαμε | αποπεμπόμασταν, (‑όμαστε) | αποπεμφθήκαμε |
| 2 pl | αποπέμπατε | αποπέμψατε | αποπεμπόσασταν, (‑όσαστε) | αποπεμφθήκατε |
| 3 pl | απέπεμπαν, αποπέμπαν(ε) | απέπεμψαν, αποπέμψαν(ε) | αποπέμπονταν, (αποπεμπόντουσαν) | αποπέμφθηκαν, αποπεμφθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα αποπέμπω ➤ | θα αποπέμψω ➤ | θα αποπέμπομαι ➤ | θα αποπεμφθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αποπέμπεις, … | θα αποπέμψεις, … | θα αποπέμπεσαι, … | θα αποπεμφθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αποπέμψει | έχω, έχεις, … αποπεμφθεί | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αποπέμψει | είχα, είχες, … αποπεμφθεί | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αποπέμψει | θα έχω, θα έχεις, … αποπεμφθεί | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | [απόπεμπε] | [απόπεμψε] | — | αποπέμψου |
| 2 pl | αποπέμπετε | αποπέμψτε | αποπέμπεστε | αποπεμφθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | αποπέμποντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας αποπέμψει ➤ | — | ||
| Nonfinite form➤ | αποπέμψει | αποπεμφθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- αποδιοπομπαίος (apodiopompaíos, “outcast”)
- αποπεμπτικός (apopemptikós, “relating to expulsion”, adjective)
- αποπομπή f (apopompí, “dismissal, expulsion”)
- and see: πέμπω (pémpo, “to send”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.