απλούστατος

• IPA^(key): /aˈplustatos/
• Hyphenation: α‧πλού‧στα‧τος

απλούστατος • (aploústatos) feminine απλούστατη (aploústati), neuter απλούστατο (aploústato)

1. Nominative masculine singular, absolute superlative form of απλός (aplós).: simplest, dead simple

   (both formal and informal)

   Η λύση του προβλήματος ήταν απλούστατη και οι μαθητές δεν δυσκολεύθηκαν.

   I lýsi tou provlímatos ítan aploústati kai oi mathités den dyskoléfthikan.

   The problem's solution was highly simple and the students had no difficulty with it.

   Το πρόβλημα των μαθηματικών ήταν απλούστατο! Πανεύκολο! Το έλυσα αμέσως.

   To próvlima ton mathimatikón ítan aploústato! Panéfkolo! To élysa amésos.

   The math problem was very simple! Dead easy! I solved it immediately.

• easiest (superlative of εύκολος (éfkolos))
• πανεύκολος (panéfkolos, “dead easy”)

• συνθετότατος (synthetótatos, “rare superlative of σύνθετος (sýnthetos)”)
  • (more common) πολύ σύνθετος (polý sýnthetos), πολυσύνθετος (polysýnthetos)

• απλούστατα (aploústata, adverb)