απισχναίνω
See also: ἀπισχναίνω
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /a.piˈsxne.no/
- Hyphenation: α‧πι‧σχναί‧νω
Verb
απισχναίνω • (apischnaíno) (past απίσχνανα, passive απισχναίνομαι, p‑past απισχνάνθηκα, ppp απισχνασμένος)
Conjugation
απισχναίνω απισχναίνομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | απισχναίνω | απισχνάνω | απισχναίνομαι | απισχνανθώ |
2 sg | απισχναίνεις | απισχνάνεις | απισχναίνεσαι | απισχνανθείς |
3 sg | απισχναίνει | απισχνάνει | απισχναίνεται | απισχνανθεί |
1 pl | απισχναίνουμε, [‑ομε] | απισχνάνουμε, [‑ομε] | απισχναινόμαστε | απισχνανθούμε |
2 pl | απισχναίνετε | απισχνάνετε | απισχναίνεστε, απισχναινόσαστε | απισχνανθείτε |
3 pl | απισχναίνουν(ε) | απισχνάνουν(ε) | απισχναίνονται | απισχνανθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | απίσχναινα | απίσχνανα | απισχναινόμουν(α) | απισχνάνθηκα |
2 sg | απίσχναινες | απίσχνανες | απισχναινόσουν(α) | απισχνάνθηκες |
3 sg | απίσχναινε | απίσχνανε | απισχναινόταν(ε) | απισχνάνθηκε |
1 pl | απισχναίναμε | απισχνάναμε | απισχναινόμασταν, (‑όμαστε) | απισχνανθήκαμε |
2 pl | απισχναίνατε | απισχνάνατε | απισχναινόσασταν, (‑όσαστε) | απισχνανθήκατε |
3 pl | απίσχναιναν, απισχναίναν(ε) | απίσχναναν, απισχνάναν(ε) | απισχναίνονταν, (απισχναινόντουσαν) | απισχνάνθηκαν, απισχνανθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα απισχναίνω ➤ | θα απισχνάνω ➤ | θα απισχναίνομαι ➤ | θα απισχνανθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα απισχναίνεις, … | θα απισχνάνεις, … | θα απισχναίνεσαι, … | θα απισχνανθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … απισχνάνει | έχω, έχεις, … απισχνανθεί είμαι, είσαι, … απισχνασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … απισχνάνει | είχα, είχες, … απισχνανθεί ήμουν, ήσουν, … απισχνασμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … απισχνάνει | θα έχω, θα έχεις, … απισχνανθεί θα είμαι, θα είσαι, … απισχνασμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | απίσχναινε | απίσχνανε | — | (απισχνάνσου) |
2 pl | απισχναίνετε | απισχνάνετε | απισχναίνεστε | απισχνανθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | απισχναίνοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας απισχνάνει ➤ | απισχνασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | απισχνάνει | απισχνανθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- απίσχνανση f (apíschnansi, “emaciation, slimming”)
- απισχναντικός (apischnantikós, adjective)
- ισχναίνω (ischnaíno)
- and see: ισχνός (ischnós, “thin”)
Further reading
- απισχναίνω - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.