απειλώ

See also: ἀπειλῶ

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἀπειλῶ (apeilô), contracted form of ἀπειλέω (apeiléō).

Pronunciation

IPA^(key): /a.piˈlo/
Hyphenation: α‧πει‧λώ

Verb

απειλώ • (apeiló) (past απείλησα, passive απειλούμαι, p‑past απειλήθηκα, ppp απειλημένος)

to threaten, menace, intimidate
Synonym: επαπειλώ (epapeiló)

Conjugation

απειλώ, απειλούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	απειλώ	απειλήσω	απειλούμαι	απειληθώ
2 sg	απειλείς	απειλήσεις	απειλείσαι	απειληθείς
3 sg	απειλεί	απειλήσει	απειλείται	απειληθεί

1 pl	απειλούμε	απειλήσουμε, [-ομε]	απειλούμαστε	απειληθούμε
2 pl	απειλείτε	απειλήσετε	απειλείστε	απειληθείτε
3 pl	απειλούν(ε)	απειλήσουν(ε)	απειλούνται	απειληθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	απειλούσα	απείλησα	[απειλούμουν(α)]	απειλήθηκα
2 sg	απειλούσες	απείλησες	[απειλούσουν(α)]	απειλήθηκες
3 sg	απειλούσε	απείλησε	απειλούνταν, {απειλείτο}	απειλήθηκε

1 pl	απειλούσαμε	απειλήσαμε	απειλούμασταν, (‑ούμαστε)	απειληθήκαμε
2 pl	απειλούσατε	απειλήσατε	[απειλούσασταν, (‑ούσαστε)]	απειληθήκατε
3 pl	απειλούσαν(ε)	απείλησαν, απειλήσαν(ε)	απειλούνταν, {απειλούντο}	απειλήθηκαν, απειληθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα απειλώ ➤	θα απειλήσω ➤	θα απειλούμαι ➤	θα απειληθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα απειλείς, …	θα απειλήσεις, …	θα απειλείσαι, …	θα απειληθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … απειλήσει έχω, έχεις, … απειλημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … απειληθεί είμαι, είσαι, … απειλημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … απειλήσει είχα, είχες, … απειλημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … απειληθεί ήμουν, ήσουν, … απειλημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … απειλήσει θα έχω, θα έχεις, … απειλημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … απειληθεί θα είμαι, θα είσαι, … απειλημένος , ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	απείλησε	—	απειλήσου
2 pl	απειλείτε	απειλήστε	απειλείστε	απειληθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	απειλώντας ➤		απειλούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας απειλήσει ➤		απειλημένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	απειλήσει		απειληθεί


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

see: απειλή f (apeilí, “threat”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.