ανελκύω

See also: ἀνελκύω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἀνελκύω. By surface analysis, αν- (an-, “re-”) +‎ ελκύω (elkýo, “drag”), with the prefix from ανα- (ana-).

Pronunciation
  • IPA(key): /a.nelˈci.o/
  • Hyphenation: α‧νελ‧κύ‧ω

Verb

ανελκύω • (anelkýo) (past ανέλκυσα, passive ανελκύομαι)

  1. to hoist, pull up, raise
  2. (shipping) to salvage, raise, refloat, recover (of ships, shipwrecks)
    Ανελκύστηκε το ναυάγιο.
    Anelkýstike to navágio.
    The shipwreck was salvaged.

Conjugation
ανελκύω   ανελκύομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ανελκύω ανελκύσω ανελκύομαι ανελκυστώ, {ανελκυσθώ}2
2 sg ανελκύεις ανελκύσεις ανελκύεσαι ανελκυστείς, ανελκυσθείς
3 sg ανελκύει ανελκύσει ανελκύεται ανελκυστεί, ανελκυσθεί
1 pl ανελκύουμε, [‑ομε] ανελκύσουμε, [‑ομε] ανελκυόμαστε ανελκυστούμε, ανελκυσθούμε
2 pl ανελκύετε ανελκύσετε ανελκύεστε, ανελκυόσαστε ανελκυστείτε, ανελκυσθείτε
3 pl ανελκύουν(ε) ανελκύσουν(ε) ανελκύονται ανελκυστούν(ε), ανελκυσθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ανέλκυα1 ανέλκυσα1 ανελκυόμουν(α) ανελκύστηκα, {ανελκύσθηκα}2
2 sg ανέλκυες ανέλκυσες ανελκυόσουν(α) ανελκύστηκες, ανελκύσθηκες
3 sg ανέλκυε ανέλκυσε ανελκυόταν(ε) ανελκύστηκε, ανελκύσθηκε
1 pl ανελκύαμε ανελκύσαμε ανελκυόμασταν, (‑όμαστε) ανελκυστήκαμε, ανελκυσθήκαμε
2 pl ανελκύατε ανελκύσατε ανελκυόσασταν, (‑όσαστε) ανελκυστήκατε, ανελκυσθήκατε
3 pl ανέλκυαν, ανελκύαν(ε) ανέλκυσαν, ανελκύσαν(ε) ανελκύονταν, (ανελκυόντουσαν) ανελκύστηκαν, ανελκυστήκαν(ε),
ανελκύσθηκαν, ανελκυσθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ανελκύω ➤ θα ανελκύσω ➤ θα ανελκύομαι ➤ θα ανελκυστώ / ανελκυσθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ανελκύεις, … θα ανελκύσεις, … θα ανελκύεσαι, … θα ανελκυστείς / ανελκυσθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ανελκύσει   έχω, έχεις, … ανελκυστεί / ανελκυσθεί
  είμαι, είσαι, … ανελκυσμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ανελκύσει   είχα, είχες, … ανελκυστεί / ανελκυσθεί
  ήμουν, ήσουν, … ανελκυσμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ανελκύσει   θα έχω, θα έχεις, … ανελκυστεί / ανελκυσθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … ανελκυσμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ανέλκυε ανέλκυσε — ανελκύσου
2 pl ανελκύετε ανελκύστε ανελκύεστε ανελκυστείτε, ανελκυσθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ανελκύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας ανελκύσει ➤ ανελκυσμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ ανελκύσει ανελκυστεί, ανελκυσθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. For more formal types (ἀνείλκυα, ἀνείλκυσα), see the conjugation of ancient ἀνελκύω.
 2. Formal types with -σθ- are not common.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.