ανασκαλεύω
See also: ἀνασκαλεύω
Greek
Etymology
Inherited from Hellenistic Koine Greek ἀνασκαλεύω (anaskaleúō).
Pronunciation
- IPA(key): /a.na.skaˈle.vo/
- Hyphenation: α‧να‧σκα‧λεύ‧ω
Verb
ανασκαλεύω • (anaskalévo) (past ανασκάλεψα, passive ανασκαλεύομαι)
Conjugation
ανασκαλεύω ανασκαλεύομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ανασκαλεύω | ανασκαλέψω | ανασκαλεύομαι | ανασκαλευτώ |
| 2 sg | ανασκαλεύεις | ανασκαλέψεις | ανασκαλεύεσαι | ανασκαλευτείς |
| 3 sg | ανασκαλεύει | ανασκαλέψει | ανασκαλεύεται | ανασκαλευτεί |
| 1 pl | ανασκαλεύουμε, [‑ομε] | ανασκαλέψουμε, [‑ομε] | ανασκαλευόμαστε | ανασκαλευτούμε |
| 2 pl | ανασκαλεύετε | ανασκαλέψετε | ανασκαλεύεστε, ανασκαλευόσαστε | ανασκαλευτείτε |
| 3 pl | ανασκαλεύουν(ε) | ανασκαλέψουν(ε) | ανασκαλεύονται | ανασκαλευτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | ανασκάλευα | ανασκάλεψα | ανασκαλευόμουν(α) | ανασκαλεύτηκα |
| 2 sg | ανασκάλευες | ανασκάλεψες | ανασκαλευόσουν(α) | ανασκαλεύτηκες |
| 3 sg | ανασκάλευε | ανασκάλεψε | ανασκαλευόταν(ε) | ανασκαλεύτηκε |
| 1 pl | ανασκαλεύαμε | ανασκαλέψαμε | ανασκαλευόμασταν, (‑όμαστε) | ανασκαλευτήκαμε |
| 2 pl | ανασκαλεύατε | ανασκαλέψατε | ανασκαλευόσασταν, (‑όσαστε) | ανασκαλευτήκατε |
| 3 pl | ανασκάλευαν, ανασκαλεύαν(ε) | ανασκάλεψαν, ανασκαλέψαν(ε) | ανασκαλεύονταν, (ανασκαλευόντουσαν) | ανασκαλεύτηκαν, ανασκαλευτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ανασκαλεύω ➤ | θα ανασκαλέψω ➤ | θα ανασκαλεύομαι ➤ | θα ανασκαλευτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ανασκαλεύεις, … | θα ανασκαλέψεις, … | θα ανασκαλεύεσαι, … | θα ανασκαλευτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ανασκαλέψει έχω, έχεις, … ανασκαλεμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … ανασκαλευτεί είμαι, είσαι, … ανασκαλεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ανασκαλέψει είχα, είχες, … ανασκαλεμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … ανασκαλευτεί ήμουν, ήσουν, … ανασκαλεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ανασκαλέψει θα έχω, θα έχεις, … ανασκαλεμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … ανασκαλευτεί θα είμαι, θα είσαι, … ανασκαλεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | ανασκάλευε | ανασκάλεψε, ανασκάλευ' 1 | — | ανασκαλέψου |
| 2 pl | ανασκαλεύετε | ανασκαλέψτε, ανασκαλεύτε2 | ανασκαλεύεστε | ανασκαλευτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ανασκαλεύοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ανασκαλέψει ➤ | ανασκαλεμένος, ‑η, ‑o (ανασκαλευμένος, ‑η, ‑o)3 ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | ανασκαλέψει | ανασκαλευτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. ανασκάλευ' το ("rake it!"). 2. Colloquial. 3. The passive perfect participle also as in Goup 'δημοσιεύω' with ending -ευμένος • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Coordinate terms
- τσουγκρανίζω (tsougkranízo, “to rake the earth”)
Related terms
- ανασκάλεμα n (anaskálema, “rummaging, raking up”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.