ανασκάπτω

Greek

Alternative forms

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἀνασκάπτω. By surface analysis, ανα- (“thoroughly”) and the ancient σκάπτω (skáptō, “dig”).

Pronunciation
  • IPA(key): /a.naˈska.pto/
  • Hyphenation: α‧να‧σκά‧πτω

Verb

ανασκάπτω • (anaskápto) (past ανέσκαψα, passive ανασκάπτομαι)

  1. to dig, dig up, excavate
  2. (formal) to raze to the ground

Conjugation

 The template Template:el-conjug-1st does not use the parameter(s): 
a-impf-pp=[[ανασκάψτε]]
Please see Module:checkparams for help with this warning.

ανασκάπτω   ανασκάπτομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ανασκάπτω  (ανασκάβω →) ανασκάψω ανασκάπτομαι ανασκαφώ
2 sg ανασκάπτεις ανασκάψεις ανασκάπτεσαι ανασκαφείς
3 sg ανασκάπτει ανασκάψει ανασκάπτεται ανασκαφεί
1 pl ανασκάπτουμε, [‑ομε] ανασκάψουμε, [‑ομε] ανασκαπτόμαστε ανασκαφούμε
2 pl ανασκάπτετε ανασκάψετε ανασκάπτεστε, {ανασκάπτεσθε}, (ανασκαπτόσαστε) ανασκαφείτε
3 pl ανασκάπτουν(ε) ανασκάψουν(ε) ανασκάπτονται ανασκαφούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ανέσκαπτα ανέσκαψα ανασκαπτόμουν(α) ανασκάφηκα1, [{ανεσκάφην}]
2 sg ανέσκαπτες ανέσκαψες ανασκαπτόσουν(α) ανασκάφηκες, [{ανεσκάφης}]
3 sg ανέσκαπτε ανέσκαψε ανασκαπτόταν(ε) ανασκάφηκε, {ανεσκάφη}
1 pl ανασκάπταμε ανασκάψαμε ανασκαπτόμασταν, (‑όμαστε) ανασκαφήκαμε
2 pl ανασκάπτατε ανασκάψατε ανασκαπτόσασταν, (‑όσαστε) ανασκαφήκατε
3 pl ανέσκαπταν, ανασκάπταν(ε) ανέσκαψαν, ανασκάψαν(ε) ανασκάπτονταν, (ανασκαπτόντουσαν) ανασκάφηκαν, {ανεσκάφησαν}, ανασκαφήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ανασκάπτω ➤ θα ανασκάψω ➤ θα ανασκάπτομαι ➤ θα ανασκαφώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ανασκάπτεις, … θα ανασκάψεις, … θα ανασκάπτεσαι, … θα ανασκαφείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ανασκάψει
  έχω, έχεις, … ανασκαμμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … ανασκαφεί
  είμαι, είσαι, … ανασκαμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ανασκάψει
  είχα, είχες, … ανασκαμμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … ανασκαφεί
  ήμουν, ήσουν, … ανασκαμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ανασκάψει
  θα έχω, θα έχεις, … ανασκαμμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … ανασκαφεί
  θα είμαι, θα είσαι, … ανασκαμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ανάσκαπτε ανάσκαψε — ανασκάψου
2 pl ανασκάπτετε ανασκάψτε ανασκάπτεστε, {ανασκάπτεσθε} ανασκαφείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ανασκάπτοντας ➤ ανασκαπτόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας ανασκάψει ➤ ανασκαμμένος, ‑η, ‑o
{ανεσκαμμένος, ‑η, ‑o} ➤
Nonfinite form➤ ανασκάψει ανασκαφεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Passive perfective forms with -φ- (like ανασκάφηκα) as in the ancient aorist ἐσκάφην. Forms with ‑φτ- (like ανασκάφτηκα) or ‑φθ- (ανασκάφθηκα) are found in the conjugation of the less formal variations ανασκάβω and ανασκάφτω.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.