αιφνιδιάζω

See also: αἰφνιδιάζω

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /efniðiˈazo/
Hyphenation: αιφ‧νι‧δι‧ά‧ζω

Verb

αιφνιδιάζω • (aifnidiázo) (past αιφνιδίασα, passive αιφνιδιάζομαι, p‑past αιφνιδιάστηκα, ppp αιφνιδιασμένος)

to surprise
to take by surprise, take unawares

Conjugation

αιφνιδιάζω αιφνιδιάζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αιφνιδιάζω	αιφνιδιάσω	αιφνιδιάζομαι	αιφνιδιαστώ
2 sg	αιφνιδιάζεις	αιφνιδιάσεις	αιφνιδιάζεσαι	αιφνιδιαστείς
3 sg	αιφνιδιάζει	αιφνιδιάσει	αιφνιδιάζεται	αιφνιδιαστεί

1 pl	αιφνιδιάζουμε, [‑ομε]	αιφνιδιάσουμε, [‑ομε]	αιφνιδιαζόμαστε	αιφνιδιαστούμε
2 pl	αιφνιδιάζετε	αιφνιδιάσετε	αιφνιδιάζεστε, αιφνιδιαζόσαστε	αιφνιδιαστείτε
3 pl	αιφνιδιάζουν(ε)	αιφνιδιάσουν(ε)	αιφνιδιάζονται	αιφνιδιαστούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αιφνιδίαζα	αιφνιδίασα	αιφνιδιαζόμουν(α)	αιφνιδιάστηκα
2 sg	αιφνιδίαζες	αιφνιδίασες	αιφνιδιαζόσουν(α)	αιφνιδιάστηκες
3 sg	αιφνιδίαζε	αιφνιδίασε	αιφνιδιαζόταν(ε)	αιφνιδιάστηκε

1 pl	αιφνιδιάζαμε	αιφνιδιάσαμε	αιφνιδιαζόμασταν, (‑όμαστε)	αιφνιδιαστήκαμε
2 pl	αιφνιδιάζατε	αιφνιδιάσατε	αιφνιδιαζόσασταν, (‑όσαστε)	αιφνιδιαστήκατε
3 pl	αιφνιδίαζαν, αιφνιδιάζαν(ε)	αιφνιδίασαν, αιφνιδιάσαν(ε)	αιφνιδιάζονταν, (αιφνιδιαζόντουσαν)	αιφνιδιάστηκαν, αιφνιδιαστήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αιφνιδιάζω ➤	θα αιφνιδιάσω ➤	θα αιφνιδιάζομαι ➤	θα αιφνιδιαστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αιφνιδιάζεις, …	θα αιφνιδιάσεις, …	θα αιφνιδιάζεσαι, …	θα αιφνιδιαστείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αιφνιδιάσει έχω, έχεις, … αιφνιδιασμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αιφνιδιαστεί είμαι, είσαι, … αιφνιδιασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αιφνιδιάσει είχα, είχες, … αιφνιδιασμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αιφνιδιαστεί ήμουν, ήσουν, … αιφνιδιασμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αιφνιδιάσει θα έχω, θα έχεις, … αιφνιδιασμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αιφνιδιαστεί θα είμαι, θα είσαι, … αιφνιδιασμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αιφνιδίαζε	αιφνιδίασε	—	αιφνιδιάσου
2 pl	αιφνιδιάζετε	αιφνιδιάστε	αιφνιδιάζεστε	αιφνιδιαστείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αιφνιδιάζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αιφνιδιάσει ➤		αιφνιδιασμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	αιφνιδιάσει		αιφνιδιαστεί


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

(to surprise): εκπλήσσω (ekplísso)
(to take unawares): ξαφνιάζω (xafniázo)

Related terms

αιφνίδιος (aifnídios, “sudden”)
αιφνιδιασμός m (aifnidiasmós)
αιφνιδιαστικός (aifnidiastikós)
see: αίφνης (aífnis, “suddenly”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.