éag

Irish

Etymology

From Old Irish éc, from Proto-Celtic *ankus, from Proto-Indo-European *neḱ-. Cognate with Middle Welsh angheu with Breton ankou and with Latin nex, Ancient Greek νέκυς (nékus). Compare Scottish Gaelic eug.

Pronunciation

Verb

éag (present analytic éagann, future analytic éagfaidh, verbal noun éag, past participle éagtha)

  1. die
  2. decay

Conjugation
conjugation of éag (first conjugation – A)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present éagaim éagann tú;
éagair†		 éagann sé, sí éagaimid éagann sibh éagann siad;
éagaid†		 a éagann; a éagas /
a n-éagann*; a n-éagas*		 éagtar
past d'éag mé; d'éagas /
éag mé‡; éagas‡		 d'éag tú; d'éagais /
éag tú; éagais‡		 d'éag sé, sí /
éag sé, sí‡		 d'éagamar; d'éag muid /
éagamar; éag muid‡		 d'éag sibh; d'éagabhair /
éag sibh;
éagabhair‡		 d'éag siad; d'éagadar /
éag siad; éagadar‡		 a d'éag /
ar éag*		 éagadh;
héagadh†
past habitual d'éagainn /
éagainn‡; n-éagainn‡‡		 d'éagtá /
éagtá‡; n-éagtᇇ		 d'éagadh sé, sí /
éagadh sé, sí‡; n-éagadh sé, s퇇		 d'éagaimis; d'éagadh muid /
éagaimis; éagadh muid‡; n-éagaimis‡‡; n-éagadh muid‡‡		 d'éagadh sibh /
éagadh sibh‡; n-éagadh sibh‡‡		 d'éagaidís; d'éagadh siad /
éagaidís; éagadh siad‡; n-éagaidís‡‡; n-éagadh siad‡‡		 a d'éagadh /
a n-éagadh*		 d'éagtaí /
éagtaí‡; n-éagta퇇
future éagfaidh mé;
éagfad		 éagfaidh tú;
éagfair†		 éagfaidh sé, sí éagfaimid;
éagfaidh muid		 éagfaidh sibh éagfaidh siad;
éagfaid†		 a éagfaidh; a éagfas /
a n-éagfaidh*; a n-éagfas*		 éagfar
conditional d'éagfainn / éagfainn‡; n-éagfainn‡‡ d'éagfá / éagfá‡; n-éagfᇇ d'éagfadh sé, sí / éagfadh sé, sí‡; n-éagfadh sé, s퇇 d'éagfaimis; d'éagfadh muid / éagfaimis‡; éagfadh muid‡; n-éagfaimis‡‡; n-éagfadh muid‡‡ d'éagfadh sibh / éagfadh sibh‡; n-éagfadh sibh‡‡ d'éagfaidís; d'éagfadh siad / éagfaidís‡; éagfadh siad‡; n-éagfaidís‡‡; n-éagfadh siad‡‡ a d'éagfadh /
a n-éagfadh*		 d'éagfaí / éagfaí‡; n-éagfa퇇
subjunctive present go n-éaga mé;
go n-éagad†		 go n-éaga tú;
go n-éagair†		 go n-éaga sé, sí go n-éagaimid;
go n-éaga muid		 go n-éaga sibh go n-éaga siad;
go n-éagaid†		 — go n-éagtar
past dá n-éagainn dá n-éagtá dá n-éagadh sé, sí dá n-éagaimis;
dá n-éagadh muid		 dá n-éagadh sibh dá n-éagaidís;
dá n-éagadh siad		 — dá n-éagtaí
imperative éagaim éag éagadh sé, sí éagaimis éagaigí;
éagaidh†		 éagaidís — éagtar
verbal noun éag
past participle éagtha

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Synonyms

Noun

éag m (genitive singular éaga, nominative plural éaga)

  1. verbal noun of éag
  2. death

Declension
Declension of éag

Third declension

Bare forms:

Case Singular Plural
Nominative éag éaga
Vocative a éag a éaga
Genitive éaga éag
Dative éag éaga

Forms with the definite article:

Case Singular Plural
Nominative an t-éag na héaga
Genitive an éaga na n-éag
Dative leis an éag

don éag

 leis na héaga

Synonyms

Derived terms

Mutation
Irish mutation
RadicalEclipsiswith h-prothesiswith t-prothesis
éag n-éag héag t-éag
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References
  1. Finck, F. N. (1899) Die araner mundart (in German), volume II, Marburg: Elwert’sche Verlagsbuchhandlung, page 93

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.