zakopać

Polish

Inherited from Old Polish zakopać, from Proto-Slavic *zakopati. By surface analysis, za- +‎ kopać.

zakopać pf (imperfective zakopywać)

(transitive, reflexive with się) to bury (to hide or conceal with earth or some other substance)
Synonyms: zagrzebać, zasypać

zakopany skarb ― buried treasure

Conjugation of zakopać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zakopać
future tense	1^st	zakopię			zakopiemy
	2^nd	zakopiesz			zakopiecie
	3^rd	zakopie			zakopią
	impersonal	zakopie się
past tense	1^st	zakopałem, -(e)m zakopał	zakopałam, -(e)m zakopała	zakopałom, -(e)m zakopało	zakopaliśmy, -(e)śmy zakopali	zakopałyśmy, -(e)śmy zakopały
	2^nd	zakopałeś, -(e)ś zakopał	zakopałaś, -(e)ś zakopała	zakopałoś, -(e)ś zakopało	zakopaliście, -(e)ście zakopali	zakopałyście, -(e)ście zakopały
	3^rd	zakopał	zakopała	zakopało	zakopali	zakopały
	impersonal	zakopano
conditional	1^st	zakopałbym, bym zakopał	zakopałabym, bym zakopała	zakopałobym, bym zakopało	zakopalibyśmy, byśmy zakopali	zakopałybyśmy, byśmy zakopały
	2^nd	zakopałbyś, byś zakopał	zakopałabyś, byś zakopała	zakopałobyś, byś zakopało	zakopalibyście, byście zakopali	zakopałybyście, byście zakopały
	3^rd	zakopałby, by zakopał	zakopałaby, by zakopała	zakopałoby, by zakopało	zakopaliby, by zakopali	zakopałyby, by zakopały
	impersonal	zakopano by
imperative	1^st	niech zakopię			zakopmy
	2^nd	zakop			zakopcie
	3^rd	niech zakopie			niech zakopią
passive adjectival participle		zakopany	zakopana	zakopane	zakopani	zakopane
anterior adverbial participle		zakopawszy
verbal noun		zakopanie