zaczynić

Old Polish

Etymology

From za- +‎ czynić. First attested in the middle of the 15th century. Compare Old Czech začiniti.

Pronunciation
  • IPA(key): (10th–15th CE) /zat͡ʃʲɨɲit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /zat͡ʃʲɨɲit͡ɕ/

Verb

zaczynić pf

  1. to do
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 58:
      Czokolvye by ten czlovyek przeczyv bogu albo przeczyv lyvdu zaczynyl, slucha yego nye rvszacz..., bo vydzymy, yzecz... iego vszytky dzyala nye ssą zle, alye barzo vzyteczne
      [Cokolwie by ten człowiek przeciw Bogu albo przeciw ludu zaczynił, słucha jego nie ruszać..., bo widzimy, iżeć... jego wszytki działa nie są złe, ale barzo użyteczne]

Descendants
  • Polish: zaczynić
  • Silesian: zaczynić

References

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zaczynić. By surface analysis, za- +‎ czynić. Compare and Russian зачини́ть (začinítʹ).

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈt͡ʂɨ.ɲit͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /zaˈt͡ʂɨ.ɲit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨɲit͡ɕ
  • Syllabification: za‧czy‧nić

Verb

zaczynić pf (imperfective zaczyniać)

  1. (transitive, cooking) to add leaven to crushed dough
  2. (transitive, obsolete) to cast; to charm; to curse (to perform, bring forth an enchantment)

Conjugation
Conjugation of zaczynić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaczynić
future tense 1st zaczynię zaczynimy
2nd zaczynisz zaczynicie
3rd zaczyni zaczynią
impersonal zaczyni się
past tense 1st zaczyniłem,
-(e)m zaczynił		 zaczyniłam,
-(e)m zaczyniła		 zaczyniłom,
-(e)m zaczyniło		 zaczyniliśmy,
-(e)śmy zaczynili		 zaczyniłyśmy,
-(e)śmy zaczyniły
2nd zaczyniłeś,
-(e)ś zaczynił		 zaczyniłaś,
-(e)ś zaczyniła		 zaczyniłoś,
-(e)ś zaczyniło		 zaczyniliście,
-(e)ście zaczynili		 zaczyniłyście,
-(e)ście zaczyniły
3rd zaczynił zaczyniła zaczyniło zaczynili zaczyniły
impersonal zaczyniono
conditional 1st zaczyniłbym,
bym zaczynił		 zaczyniłabym,
bym zaczyniła		 zaczyniłobym,
bym zaczyniło		 zaczynilibyśmy,
byśmy zaczynili		 zaczyniłybyśmy,
byśmy zaczyniły
2nd zaczyniłbyś,
byś zaczynił		 zaczyniłabyś,
byś zaczyniła		 zaczyniłobyś,
byś zaczyniło		 zaczynilibyście,
byście zaczynili		 zaczyniłybyście,
byście zaczyniły
3rd zaczyniłby,
by zaczynił		 zaczyniłaby,
by zaczyniła		 zaczyniłoby,
by zaczyniło		 zaczyniliby,
by zaczynili		 zaczyniłyby,
by zaczyniły
impersonal zaczyniono by
imperative 1st niech zaczynię zaczyńmy
2nd zaczyń zaczyńcie
3rd niech zaczyni niech zaczynią
passive adjectival participle zaczyniony zaczyniona zaczynione zaczynieni zaczynione
anterior adverbial participle zaczyniwszy
verbal noun zaczynienie

Further reading

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish zaczynić. By surface analysis, za- +‎ czynić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈt͡ʂɨɲit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨɲit͡ɕ
  • Syllabification: za‧czy‧nić

Verb

zaczynić pf (imperfective zaczyniać)

  1. (transitive) to demand, to ask

Conjugation
Conjugation of zaczynić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaczynić
future tense 1st zaczyniã zaczyniymy
2nd zaczynisz zaczynicie
3rd zaczyni zaczyniōm
past tense 1st zaczyniōłch,
zaczyniōłech,
zaczyniōł żech		 zaczyniyłach
zaczyniyła żech		 zaczyniyłoch1)
zaczyniyło żech1)		 zaczyniylimy,
zaczyniylichmy		 zaczyniyłymy,
zaczyniyłychmy
2nd zaczyniōłś,
zaczyniōłeś,
zaczyniōł żeś		 zaczyniyłaś
zaczyniyła żeś		 zaczyniyłoś1)
zaczyniyło żeś1)		 zaczyniyliście,
zaczyniyli żeście		 zaczyniyłyście,
zaczyniyły żeście
3rd zaczyniōł zaczyniyła zaczyniyło zaczyniyli zaczyniyły
pluperfect tense2)
 1st bōłch zaczyniōł,
bōłech zaczyniōł,
bōł żech zaczyniōł		 byłach zaczyniyła
była żech zaczyniyła		 byłoch zaczyniyło1)
było żech zaczyniyło1)		 byli my zaczyniyli,
bylichmy zaczyniyli		 były my zaczyniyły,
byłychmy zaczyniyły
2nd bōłś zaczyniōł,
bōłeś zaczyniōł,
bōł żeś zaczyniōł		 byłaś zaczyniyła
była żeś zaczyniyła		 byłoś zaczyniyło1)
było żeś zaczyniyło1)		 byliście zaczyniyli,
byli żeście zaczyniyli		 byłyście zaczyniyły,
były żeście zaczyniyły
3rd bōł zaczyniōł była zaczyniyła było zaczyniyło1)
 były my zaczyniyli,
byłychmy zaczyniyli		 były zaczyniyły
conditional 1st bych zaczyniōł bych zaczyniyła byście zaczyniyli by my zaczyniyły,
bychmy zaczyniyły
2nd byś zaczyniōł byś zaczyniyła byście zaczyniyli byście zaczyniyły
3rd by zaczyniōł by zaczyniyła by zaczyniyło by zaczyniyli by zaczyniyły
imperative 1st niych zaczyniã zaczyńmy
2nd zaczyń zaczyńcie
3rd niych zaczyni niych zaczyniōm
passive adjectival participle zaczyniōny zaczyniōnŏ zaczyniōne zaczyniyni zaczyniōne
verbal noun zaczyniynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.