zżerać

From zeżreć +‎ -ać.

• IPA^(key): /ˈzʐɛ.rat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛrat͡ɕ
• Syllabification: zże‧rać

zżerać impf (perfective zeżreć)

1. (transitive, colloquial, of animals) to consume, to eat, to ingest

   Synonyms: see Thesaurus:jeść

2. (transitive, colloquial, derogatory, of people) to devour, to gobble, to gorge, to stuff oneself (to eat greedily)

   Synonyms: see Thesaurus:jeść

3. (transitive, colloquial, of devices) to eat up (to consume excessively some resources of energy or money)

   Synonym: żreć

   zżerać prąd ― to eat up electricity

4. (transitive, colloquial, of rust and chemical substances) to gnaw (to corrode; to fret away; to waste)

   Synonyms: przeżerać, żreć

5. (transitive, colloquial, of feelings and sensations) to eat away at (to take over and torment someone)

   Synonyms: zjadać, żreć

6. (transitive, colloquial) to sting (to puncture with the stinger)

   Synonyms: kąsać, żreć

7. (reflexive with się, colloquial) to eat one another

   Synonym: zjadać się

8. (reflexive with się, colloquial) to bring yourself to a state of extreme fatigue or loss of strength and health

   Synonym: wykańczać się

9. (reflexive with się, colloquial) to bring one another to a state of extreme fatigue or loss of strength and health

   Synonyms: niszczyć się, wykańczać się

10. (reflexive with się, colloquial) to become unusable or cease to exist

    Synonym: niszczyć się

11. (reflexive with się, colloquial, derogatory) to quarrel, to wrangle

    Synonyms: czubić się, gryźć się, kłócić się, sprzeczać się, ujadać się, użerać się, żreć się

• zżerać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zżerać in Polish dictionaries at PWN