wysiąść

Polish

Etymology

From wy- +‎ siąść.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.ɕɔɲɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨɕɔɲɕt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧siąść

Verb

wysiąść pf (imperfective wysiadać)

  1. (intransitive) to get out (of e.g. a car), to get off (e.g. a bus), to disembark, to detrain, to deplane
  2. (intransitive, colloquial) to break, to break down, to give out
    Synonym: zepsuć się

Conjugation
Conjugation of wysiąść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wysiąść
future tense 1st wysiądę wysiądziemy
2nd wysiądziesz wysiądziecie
3rd wysiądzie wysiądą
impersonal wysiądzie się
past tense 1st wysiadłem,
-(e)m wysiadł		 wysiadłam,
-(e)m wysiadła		 wysiadłom,
-(e)m wysiadło		 wysiedliśmy,
-(e)śmy wysiedli		 wysiadłyśmy,
-(e)śmy wysiadły
2nd wysiadłeś,
-(e)ś wysiadł		 wysiadłaś,
-(e)ś wysiadła		 wysiadłoś,
-(e)ś wysiadło		 wysiedliście,
-(e)ście wysiedli		 wysiadłyście,
-(e)ście wysiadły
3rd wysiadł wysiadła wysiadło wysiedli wysiadły
impersonal wysiądnięto
conditional 1st wysiadłbym,
bym wysiadł		 wysiadłabym,
bym wysiadła		 wysiadłobym,
bym wysiadło		 wysiedlibyśmy,
byśmy wysiedli		 wysiadłybyśmy,
byśmy wysiadły
2nd wysiadłbyś,
byś wysiadł		 wysiadłabyś,
byś wysiadła		 wysiadłobyś,
byś wysiadło		 wysiedlibyście,
byście wysiedli		 wysiadłybyście,
byście wysiadły
3rd wysiadłby,
by wysiadł		 wysiadłaby,
by wysiadła		 wysiadłoby,
by wysiadło		 wysiedliby,
by wysiedli		 wysiadłyby,
by wysiadły
impersonal wysiądnięto by
imperative 1st niech wysiądę wysiądźmy
2nd wysiądź wysiądźcie
3rd niech wysiądzie niech wysiądą
anterior adverbial participle wysiadłszy
verbal noun wysiądnięcie

Further reading
  • wysiąść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wysiąść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.