wyminąć

Polish

Etymology

From wy- +‎ minąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈmi.nɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -inɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧mi‧nąć

Verb

wyminąć pf (imperfective wymijać)

  1. (transitive, reflexive) to go round, to bypass, to avoid
  2. (transitive) to overtake, to pass
    Synonym: wyprzedzić
  3. (reflexive with się) to go round each other

Conjugation
Conjugation of wyminąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyminąć
future tense 1st wyminę wyminiemy
2nd wyminiesz wyminiecie
3rd wyminie wyminą
impersonal wyminie się
past tense 1st wyminąłem,
-(e)m wyminął		 wyminęłam,
-(e)m wyminęła		 wyminęłom,
-(e)m wyminęło		 wyminęliśmy,
-(e)śmy wyminęli		 wyminęłyśmy,
-(e)śmy wyminęły
2nd wyminąłeś,
-(e)ś wyminął		 wyminęłaś,
-(e)ś wyminęła		 wyminęłoś,
-(e)ś wyminęło		 wyminęliście,
-(e)ście wyminęli		 wyminęłyście,
-(e)ście wyminęły
3rd wyminął wyminęła wyminęło wyminęli wyminęły
impersonal wyminięto
conditional 1st wyminąłbym,
bym wyminął		 wyminęłabym,
bym wyminęła		 wyminęłobym,
bym wyminęło		 wyminęlibyśmy,
byśmy wyminęli		 wyminęłybyśmy,
byśmy wyminęły
2nd wyminąłbyś,
byś wyminął		 wyminęłabyś,
byś wyminęła		 wyminęłobyś,
byś wyminęło		 wyminęlibyście,
byście wyminęli		 wyminęłybyście,
byście wyminęły
3rd wyminąłby,
by wyminął		 wyminęłaby,
by wyminęła		 wyminęłoby,
by wyminęło		 wyminęliby,
by wyminęli		 wyminęłyby,
by wyminęły
impersonal wyminięto by
imperative 1st niech wyminę wymińmy
2nd wymiń wymińcie
3rd niech wyminie niech wyminą
passive adjectival participle wyminięty wyminięta wyminięte wyminięci wyminięte
anterior adverbial participle wyminąwszy
verbal noun wyminięcie

Further reading
  • wyminąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyminąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.