wykoślawiać
Polish
Alternative forms
- wykoszlawiać (obsolete)
Etymology
From wykoślawić + -ać. First attested in 1806.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.kɔɕˈla.vjat͡ɕ/
- Rhymes: -avjat͡ɕ
- Syllabification: wy‧koś‧la‧wiać
Verb
wykoślawiać impf (perfective wykoślawić)
- (transitive) to bend, to contort, to distort, to twist (to cause something to change its correct shape and become crooked or twisted in the wrong way)
- Synonym: koślawić
- (transitive) to bend, to contort, to distort, to twist (to cause the form, content, or course of something to become distorted and lose its original, proper character)
- Synonym: koślawić
- (reflexive with się) to get bent, to get contorted, to get distorted, to get twisted (to change one's correct shape and become crooked or twisted in the wrong way)
- Synonym: koślawić się
- (reflexive with się) to get bent, to get contorted, to get distorted, to get twisted (to cause one's form, content, or course to become distorted and lose one's original, proper character)
- Synonym: koślawić się
Conjugation
Conjugation of wykoślawiać impf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | wykoślawiać | ||||||||||||||||||
present tense | 1st | wykoślawiam | wykoślawiamy | ||||||||||||||||
2nd | wykoślawiasz | wykoślawiacie | |||||||||||||||||
3rd | wykoślawia | wykoślawiają | |||||||||||||||||
impersonal | wykoślawia się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | wykoślawiałem, -(e)m wykoślawiał |
wykoślawiałam, -(e)m wykoślawiała |
wykoślawiałom, -(e)m wykoślawiało |
wykoślawialiśmy, -(e)śmy wykoślawiali |
wykoślawiałyśmy, -(e)śmy wykoślawiały | |||||||||||||
2nd | wykoślawiałeś, -(e)ś wykoślawiał |
wykoślawiałaś, -(e)ś wykoślawiała |
wykoślawiałoś, -(e)ś wykoślawiało |
wykoślawialiście, -(e)ście wykoślawiali |
wykoślawiałyście, -(e)ście wykoślawiały | ||||||||||||||
3rd | wykoślawiał | wykoślawiała | wykoślawiało | wykoślawiali | wykoślawiały | ||||||||||||||
impersonal | wykoślawiano | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | będę wykoślawiał, będę wykoślawiać |
będę wykoślawiała, będę wykoślawiać |
będę wykoślawiało, będę wykoślawiać |
będziemy wykoślawiali, będziemy wykoślawiać |
będziemy wykoślawiały, będziemy wykoślawiać | |||||||||||||
2nd | będziesz wykoślawiał, będziesz wykoślawiać |
będziesz wykoślawiała, będziesz wykoślawiać |
będziesz wykoślawiało, będziesz wykoślawiać |
będziecie wykoślawiali, będziecie wykoślawiać |
będziecie wykoślawiały, będziecie wykoślawiać | ||||||||||||||
3rd | będzie wykoślawiał, będzie wykoślawiać |
będzie wykoślawiała, będzie wykoślawiać |
będzie wykoślawiało, będzie wykoślawiać |
będą wykoślawiali, będą wykoślawiać |
będą wykoślawiały, będą wykoślawiać | ||||||||||||||
impersonal | będzie wykoślawiać się | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | wykoślawiałbym, bym wykoślawiał |
wykoślawiałabym, bym wykoślawiała |
wykoślawiałobym, bym wykoślawiało |
wykoślawialibyśmy, byśmy wykoślawiali |
wykoślawiałybyśmy, byśmy wykoślawiały | |||||||||||||
2nd | wykoślawiałbyś, byś wykoślawiał |
wykoślawiałabyś, byś wykoślawiała |
wykoślawiałobyś, byś wykoślawiało |
wykoślawialibyście, byście wykoślawiali |
wykoślawiałybyście, byście wykoślawiały | ||||||||||||||
3rd | wykoślawiałby, by wykoślawiał |
wykoślawiałaby, by wykoślawiała |
wykoślawiałoby, by wykoślawiało |
wykoślawialiby, by wykoślawiali |
wykoślawiałyby, by wykoślawiały | ||||||||||||||
impersonal | wykoślawiano by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech wykoślawiam | wykoślawiajmy | ||||||||||||||||
2nd | wykoślawiaj | wykoślawiajcie | |||||||||||||||||
3rd | niech wykoślawia | niech wykoślawiają | |||||||||||||||||
active adjectival participle | wykoślawiający | wykoślawiająca | wykoślawiające | wykoślawiający | wykoślawiające | ||||||||||||||
passive adjectival participle | wykoślawiany | wykoślawiana | wykoślawiane | wykoślawiani | wykoślawiane | ||||||||||||||
contemporary adverbial participle | wykoślawiając | ||||||||||||||||||
verbal noun | wykoślawianie |
References
- Jerzy Samuel Bandtkie (1806) Słownik dokładny języka polskiego i niemieckiego do podoręcznego[!] u̇żywania dla Polaków i Niemców = Vollständiges Polnisch-Deutsches Wörterbuch zum Handgebrauch für Deutsche und Polen, , volumes 1-2, W. B. Korn
Further reading
- wykoślawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykoślawiać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykoślawiać in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wykoślawiać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 898
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.