wykoślawić
Polish
Alternative forms
- wykoszlawić (obsolete)
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.kɔɕˈla.vit͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /vɨ.kɔˈɕla.vit͡ɕ/
- Rhymes: -avit͡ɕ
- Syllabification: wy‧koś‧la‧wić
Verb
wykoślawić pf (imperfective wykoślawiać)
- (transitive) to bend, to contort, to distort, to twist (to cause something to change its correct shape and become crooked or twisted in the wrong way)
- (transitive) to bend, to contort, to distort, to twist (to cause the form, content, or course of something to become distorted and lose its original, proper character)
- (reflexive with się) to get bent, to get contorted, to get distorted, to get twisted (to change one's correct shape and become crooked or twisted in the wrong way)
- (reflexive with się) to get bent, to get contorted, to get distorted, to get twisted (to cause one's form, content, or course to become distorted and lose one's original, proper character)
Conjugation
Conjugation of wykoślawić pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | wykoślawić | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | wykoślawię | wykoślawimy | ||||||||||||||||
2nd | wykoślawisz | wykoślawicie | |||||||||||||||||
3rd | wykoślawi | wykoślawią | |||||||||||||||||
impersonal | wykoślawi się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | wykoślawiłem, -(e)m wykoślawił |
wykoślawiłam, -(e)m wykoślawiła |
wykoślawiłom, -(e)m wykoślawiło |
wykoślawiliśmy, -(e)śmy wykoślawili |
wykoślawiłyśmy, -(e)śmy wykoślawiły | |||||||||||||
2nd | wykoślawiłeś, -(e)ś wykoślawił |
wykoślawiłaś, -(e)ś wykoślawiła |
wykoślawiłoś, -(e)ś wykoślawiło |
wykoślawiliście, -(e)ście wykoślawili |
wykoślawiłyście, -(e)ście wykoślawiły | ||||||||||||||
3rd | wykoślawił | wykoślawiła | wykoślawiło | wykoślawili | wykoślawiły | ||||||||||||||
impersonal | wykoślawiono | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | wykoślawiłbym, bym wykoślawił |
wykoślawiłabym, bym wykoślawiła |
wykoślawiłobym, bym wykoślawiło |
wykoślawilibyśmy, byśmy wykoślawili |
wykoślawiłybyśmy, byśmy wykoślawiły | |||||||||||||
2nd | wykoślawiłbyś, byś wykoślawił |
wykoślawiłabyś, byś wykoślawiła |
wykoślawiłobyś, byś wykoślawiło |
wykoślawilibyście, byście wykoślawili |
wykoślawiłybyście, byście wykoślawiły | ||||||||||||||
3rd | wykoślawiłby, by wykoślawił |
wykoślawiłaby, by wykoślawiła |
wykoślawiłoby, by wykoślawiło |
wykoślawiliby, by wykoślawili |
wykoślawiłyby, by wykoślawiły | ||||||||||||||
impersonal | wykoślawiono by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech wykoślawię | wykoślawmy | ||||||||||||||||
2nd | wykoślaw | wykoślawcie | |||||||||||||||||
3rd | niech wykoślawi | niech wykoślawią | |||||||||||||||||
passive adjectival participle | wykoślawiony | wykoślawiona | wykoślawione | wykoślawieni | wykoślawione | ||||||||||||||
anterior adverbial participle | wykoślawiwszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | wykoślawienie |
References
- Mikołaj Volckmar (1612) Vierzig dialogi (in Polish), page 67v
Further reading
- wykoślawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykoślawić się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykoślawić in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wykoślawić”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “wykoślawić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wykoślawić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 898
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.