wykluczyć

Polish

Calque of Russian исключить (isključitʹ),[1] Ultimately a Calque of Latin excludo. By surface analysis, wy- +‎ kluczyć.

wykluczyć pf (imperfective wykluczać)

(transitive) to debar, to except, to exclude
Synonym: wyłączyć

Antonyms: uwzględnić, (obsolete) wkluczyć
(transitive) to eliminate, to rule out
(reflexive with się) to eliminate each other

Conjugation of wykluczyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wykluczyć
future tense	1^st	wykluczę			wykluczymy
	2^nd	wykluczysz			wykluczycie
	3^rd	wykluczy			wykluczą
	impersonal	wykluczy się
past tense	1^st	wykluczyłem, -(e)m wykluczył	wykluczyłam, -(e)m wykluczyła	wykluczyłom, -(e)m wykluczyło	wykluczyliśmy, -(e)śmy wykluczyli	wykluczyłyśmy, -(e)śmy wykluczyły
	2^nd	wykluczyłeś, -(e)ś wykluczył	wykluczyłaś, -(e)ś wykluczyła	wykluczyłoś, -(e)ś wykluczyło	wykluczyliście, -(e)ście wykluczyli	wykluczyłyście, -(e)ście wykluczyły
	3^rd	wykluczył	wykluczyła	wykluczyło	wykluczyli	wykluczyły
	impersonal	wykluczono
conditional	1^st	wykluczyłbym, bym wykluczył	wykluczyłabym, bym wykluczyła	wykluczyłobym, bym wykluczyło	wykluczylibyśmy, byśmy wykluczyli	wykluczyłybyśmy, byśmy wykluczyły
	2^nd	wykluczyłbyś, byś wykluczył	wykluczyłabyś, byś wykluczyła	wykluczyłobyś, byś wykluczyło	wykluczylibyście, byście wykluczyli	wykluczyłybyście, byście wykluczyły
	3^rd	wykluczyłby, by wykluczył	wykluczyłaby, by wykluczyła	wykluczyłoby, by wykluczyło	wykluczyliby, by wykluczyli	wykluczyłyby, by wykluczyły
	impersonal	wykluczono by
imperative	1^st	niech wykluczę			wykluczmy
	2^nd	wyklucz			wykluczcie
	3^rd	niech wykluczy			niech wykluczą
passive adjectival participle		wykluczony	wykluczona	wykluczone	wykluczeni	wykluczone
anterior adverbial participle		wykluczywszy
verbal noun		wykluczenie

Boryś, Wiesław (2005) “wykluczyć”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN, page 718