wydarzać

Polish

Etymology

From wydarzyć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈda.ʐat͡ɕ/
  • Audio 1, wydarzać(file)
  • Audio 2, wydarzać się(file)
  • Rhymes: -aʐat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧da‧rzać

Verb

wydarzać impf (perfective wydarzyć)

  1. (reflexive with się) to happen, to occur, to take place
    Synonyms: zdarzać się, dziać się

Conjugation
Conjugation of wydarzać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wydarzać
present tense 1st wydarzam wydarzamy
2nd wydarzasz wydarzacie
3rd wydarza wydarzają
impersonal wydarza się
past tense 1st wydarzałem,
-(e)m wydarzał		 wydarzałam,
-(e)m wydarzała		 wydarzałom,
-(e)m wydarzało		 wydarzaliśmy,
-(e)śmy wydarzali		 wydarzałyśmy,
-(e)śmy wydarzały
2nd wydarzałeś,
-(e)ś wydarzał		 wydarzałaś,
-(e)ś wydarzała		 wydarzałoś,
-(e)ś wydarzało		 wydarzaliście,
-(e)ście wydarzali		 wydarzałyście,
-(e)ście wydarzały
3rd wydarzał wydarzała wydarzało wydarzali wydarzały
impersonal wydarzano
future tense 1st będę wydarzał,
będę wydarzać		 będę wydarzała,
będę wydarzać		 będę wydarzało,
będę wydarzać		 będziemy wydarzali,
będziemy wydarzać		 będziemy wydarzały,
będziemy wydarzać
2nd będziesz wydarzał,
będziesz wydarzać		 będziesz wydarzała,
będziesz wydarzać		 będziesz wydarzało,
będziesz wydarzać		 będziecie wydarzali,
będziecie wydarzać		 będziecie wydarzały,
będziecie wydarzać
3rd będzie wydarzał,
będzie wydarzać		 będzie wydarzała,
będzie wydarzać		 będzie wydarzało,
będzie wydarzać		 będą wydarzali,
będą wydarzać		 będą wydarzały,
będą wydarzać
impersonal będzie wydarzać się
conditional 1st wydarzałbym,
bym wydarzał		 wydarzałabym,
bym wydarzała		 wydarzałobym,
bym wydarzało		 wydarzalibyśmy,
byśmy wydarzali		 wydarzałybyśmy,
byśmy wydarzały
2nd wydarzałbyś,
byś wydarzał		 wydarzałabyś,
byś wydarzała		 wydarzałobyś,
byś wydarzało		 wydarzalibyście,
byście wydarzali		 wydarzałybyście,
byście wydarzały
3rd wydarzałby,
by wydarzał		 wydarzałaby,
by wydarzała		 wydarzałoby,
by wydarzało		 wydarzaliby,
by wydarzali		 wydarzałyby,
by wydarzały
impersonal wydarzano by
imperative 1st niech wydarzam wydarzajmy
2nd wydarzaj wydarzajcie
3rd niech wydarza niech wydarzają
active adjectival participle wydarzający wydarzająca wydarzające wydarzający wydarzające
contemporary adverbial participle wydarzając
verbal noun wydarzanie

Further reading
  • wydarzać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wydarzać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.