wspowiadać

• wspowiedać

From ws- +‎ powiadać. First attested in 1428.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /fspɔvjadat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /fspɔvjadat͡ɕ/

wspowiadać impf

1. (reflexive with się) to confess, to shrive (to disclose sins)

   Synonym: spowiadać się

   • 1960 [1428], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty pyzdrskie, volume II, number 894, Pyzdry:

     Yakom bil nyemoczen prawø nyemoczø tedi, kedim sze wspowyadal

     [Jakom był niemocen prawą niemocą tedy, kiedym sie wspowiadał]

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wspowiadać się, wspowiedać się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN