wrzedzić
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *verditi. By surface analysis, wrzód + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvʐɛ.d͡ʑit͡ɕ/
- Rhymes: -ɛd͡ʑit͡ɕ
- Syllabification: wrze‧dzić
Verb
wrzedzić impf
- (transitive, Middle Polish) to ulcerate (to cause an ulcer to develop)
- Synonym: owrzedzać
Conjugation
| Conjugation of wrzedzić impf | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| person | singular | plural | |||||||||||||||||
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
| infinitive | wrzedzić | ||||||||||||||||||
| present tense | 1st | wrzedzę | wrzedzimy | ||||||||||||||||
| 2nd | wrzedzisz | wrzedzicie | |||||||||||||||||
| 3rd | wrzedzi | wrzedzą | |||||||||||||||||
| impersonal | wrzedzi się | ||||||||||||||||||
| past tense | 1st | wrzedziłem, -(e)m wrzedził |
wrzedziłam, -(e)m wrzedziła |
wrzedziłom, -(e)m wrzedziło |
wrzedziliśmy, -(e)śmy wrzedzili |
wrzedziłyśmy, -(e)śmy wrzedziły | |||||||||||||
| 2nd | wrzedziłeś, -(e)ś wrzedził |
wrzedziłaś, -(e)ś wrzedziła |
wrzedziłoś, -(e)ś wrzedziło |
wrzedziliście, -(e)ście wrzedzili |
wrzedziłyście, -(e)ście wrzedziły | ||||||||||||||
| 3rd | wrzedził | wrzedziła | wrzedziło | wrzedzili | wrzedziły | ||||||||||||||
| impersonal | wrzedzono | ||||||||||||||||||
| future tense | 1st | będę wrzedził, będę wrzedzić |
będę wrzedziła, będę wrzedzić |
będę wrzedziło, będę wrzedzić |
będziemy wrzedzili, będziemy wrzedzić |
będziemy wrzedziły, będziemy wrzedzić | |||||||||||||
| 2nd | będziesz wrzedził, będziesz wrzedzić |
będziesz wrzedziła, będziesz wrzedzić |
będziesz wrzedziło, będziesz wrzedzić |
będziecie wrzedzili, będziecie wrzedzić |
będziecie wrzedziły, będziecie wrzedzić | ||||||||||||||
| 3rd | będzie wrzedził, będzie wrzedzić |
będzie wrzedziła, będzie wrzedzić |
będzie wrzedziło, będzie wrzedzić |
będą wrzedzili, będą wrzedzić |
będą wrzedziły, będą wrzedzić | ||||||||||||||
| impersonal | będzie wrzedzić się | ||||||||||||||||||
| conditional | 1st | wrzedziłbym, bym wrzedził |
wrzedziłabym, bym wrzedziła |
wrzedziłobym, bym wrzedziło |
wrzedzilibyśmy, byśmy wrzedzili |
wrzedziłybyśmy, byśmy wrzedziły | |||||||||||||
| 2nd | wrzedziłbyś, byś wrzedził |
wrzedziłabyś, byś wrzedziła |
wrzedziłobyś, byś wrzedziło |
wrzedzilibyście, byście wrzedzili |
wrzedziłybyście, byście wrzedziły | ||||||||||||||
| 3rd | wrzedziłby, by wrzedził |
wrzedziłaby, by wrzedziła |
wrzedziłoby, by wrzedziło |
wrzedziliby, by wrzedzili |
wrzedziłyby, by wrzedziły | ||||||||||||||
| impersonal | wrzedzono by | ||||||||||||||||||
| imperative | 1st | niech wrzedzę | wrzedźmy | ||||||||||||||||
| 2nd | wrzedź | wrzedźcie | |||||||||||||||||
| 3rd | niech wrzedzi | niech wrzedzą | |||||||||||||||||
| active adjectival participle | wrzedzący | wrzedząca | wrzedzące | wrzedzący | wrzedzące | ||||||||||||||
| passive adjectival participle | wrzedzony | wrzedzona | wrzedzone | wrzedzeni | wrzedzone | ||||||||||||||
| contemporary adverbial participle | wrzedząc | ||||||||||||||||||
| verbal noun | wrzedzenie | ||||||||||||||||||
Derived terms
adjectives
- owrzedziały
- wrzedzliwy
nouns
- owrzedzenie
- wrzedliwość
- wrzedzienica
verbs
- owrzedzać impf
- owrzedzić pf
Further reading
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wrzedzić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Słownik etymologiczny języka polskiego/wrzód on the Polish Wikisource.Wikisource pl- wrzedzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.