wkłaść

Old Polish

Etymology

From w- + kłaść. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /fkɫaɕt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /fkɫaɕt͡ɕ/

Verb

wkłaść impf

  1. to put on (to place on top of)
    • 1930 [c. 1455], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), 12, 34:
      Tedy lud wszøwszy møøky... a nawyøzawszy w plaszcze, wkladly søø na swoge pleczy (posuit super umeros suos)
      [Tedy lud wziąwszy mąki... a nawiązawszy w płaszcze wkładli są na swoje plecy (posuit super umeros suos)]
noun
verbs

Descendants

  • Middle Polish: wkłaść

References

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wkłaść. By surface analysis, w- + kłaść.

Pronunciation

Verb

wkłaść pf

  1. (transitive, Middle Polish) to don; to invest (to place on top of or inside)
adjectives
nouns
verbs

References

  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wkłaść”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.