uznać

Polish

Etymology

From u- +‎ znać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.znat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uznat͡ɕ
  • Syllabification: u‧znać

Verb

uznać pf (imperfective uznawać)

  1. (transitive) to acknowledge, to recognise, to deem [+ za (accusative) = as (something)]

Conjugation
Conjugation of uznać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uznać
future tense 1st uznam uznamy
2nd uznasz uznacie
3rd uzna uznają
impersonal uzna się
past tense 1st uznałem,
-(e)m uznał		 uznałam,
-(e)m uznała		 uznałom,
-(e)m uznało		 uznaliśmy,
-(e)śmy uznali		 uznałyśmy,
-(e)śmy uznały
2nd uznałeś,
-(e)ś uznał		 uznałaś,
-(e)ś uznała		 uznałoś,
-(e)ś uznało		 uznaliście,
-(e)ście uznali		 uznałyście,
-(e)ście uznały
3rd uznał uznała uznało uznali uznały
impersonal uznano
conditional 1st uznałbym,
bym uznał		 uznałabym,
bym uznała		 uznałobym,
bym uznało		 uznalibyśmy,
byśmy uznali		 uznałybyśmy,
byśmy uznały
2nd uznałbyś,
byś uznał		 uznałabyś,
byś uznała		 uznałobyś,
byś uznało		 uznalibyście,
byście uznali		 uznałybyście,
byście uznały
3rd uznałby,
by uznał		 uznałaby,
by uznała		 uznałoby,
by uznało		 uznaliby,
by uznali		 uznałyby,
by uznały
impersonal uznano by
imperative 1st niech uznam uznajmy
2nd uznaj uznajcie
3rd niech uzna niech uznają
passive adjectival participle uznany uznana uznane uznani uznane
anterior adverbial participle uznawszy
verbal noun uznanie

Further reading
  • uznać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uznać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.