utrącać

Polish

Etymology

From utrącić +‎ -ać. First attested in the 16th century.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /uˈtrɔn.t͡sat͡ɕ/
(Middle Polish) IPA^(key): /uˈtrɔ̃.t͡sat͡ɕ/
Rhymes: -ɔnt͡sat͡ɕ
Syllabification: u‧trą‧cać

Verb

utrącać impf (perfective utrącić)

(transitive) to hit off (to remove by hitting) [+instrumental = with what]
(transitive) to knock out (to remove the possibility of promotion or out of a position)
Synonym: uwalać
(transitive) to reject a proposal
Synonym: uwalać
(transitive, obsolete) to damage by jostling
(transitive, obsolete) to kill
Synonym: zabijać

Conjugation

Conjugation of utrącać impf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		utrącać
present tense	1^st	utrącam			utrącamy
	2^nd	utrącasz			utrącacie
	3^rd	utrąca			utrącają
	impersonal	utrąca się
past tense	1^st	utrącałem, -(e)m utrącał	utrącałam, -(e)m utrącała	utrącałom, -(e)m utrącało	utrącaliśmy, -(e)śmy utrącali	utrącałyśmy, -(e)śmy utrącały
	2^nd	utrącałeś, -(e)ś utrącał	utrącałaś, -(e)ś utrącała	utrącałoś, -(e)ś utrącało	utrącaliście, -(e)ście utrącali	utrącałyście, -(e)ście utrącały
	3^rd	utrącał	utrącała	utrącało	utrącali	utrącały
	impersonal	utrącano
future tense	1^st	będę utrącał, będę utrącać	będę utrącała, będę utrącać	będę utrącało, będę utrącać	będziemy utrącali, będziemy utrącać	będziemy utrącały, będziemy utrącać
	2^nd	będziesz utrącał, będziesz utrącać	będziesz utrącała, będziesz utrącać	będziesz utrącało, będziesz utrącać	będziecie utrącali, będziecie utrącać	będziecie utrącały, będziecie utrącać
	3^rd	będzie utrącał, będzie utrącać	będzie utrącała, będzie utrącać	będzie utrącało, będzie utrącać	będą utrącali, będą utrącać	będą utrącały, będą utrącać
	impersonal	będzie utrącać się
conditional	1^st	utrącałbym, bym utrącał	utrącałabym, bym utrącała	utrącałobym, bym utrącało	utrącalibyśmy, byśmy utrącali	utrącałybyśmy, byśmy utrącały
	2^nd	utrącałbyś, byś utrącał	utrącałabyś, byś utrącała	utrącałobyś, byś utrącało	utrącalibyście, byście utrącali	utrącałybyście, byście utrącały
	3^rd	utrącałby, by utrącał	utrącałaby, by utrącała	utrącałoby, by utrącało	utrącaliby, by utrącali	utrącałyby, by utrącały
	impersonal	utrącano by
imperative	1^st	niech utrącam			utrącajmy
	2^nd	utrącaj			utrącajcie
	3^rd	niech utrąca			niech utrącają
active adjectival participle		utrącający	utrącająca	utrącające	utrącający	utrącające
passive adjectival participle		utrącany	utrącana	utrącane	utrącani	utrącane
contemporary adverbial participle		utrącając
verbal noun		utrącanie

Related terms

verbs

trącić pf, trącać impf

References

Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “utrącać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

utrącać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
utrącać in Polish dictionaries at PWN
Aleksandra Wieczorek (27.02.2019) “UTRĄCAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “utrącać”, in Słownik języka polskiego‎
Aleksander Zdanowicz (1861) “utrącać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “utrącać”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 7, Warsaw, page 402
utrącać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “utrącać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]