upiec

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish upiec, from Proto-Slavic *upeťi. By surface analysis, u- +‎ piec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.pjɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -upjɛt͡s
  • Syllabification: u‧piec

Verb

upiec pf (imperfective piec)

  1. (transitive) to roast, to bake
  2. (reflexive with się) to get roasted, to get baked
  3. (colloquial, reflexive) to get away with (to escape punishment for)
    Synonym: ujść na sucho

Conjugation
Conjugation of upiec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive upiec
future tense 1st upiekę upieczemy
2nd upieczesz upieczecie
3rd upiecze upieką
impersonal upiecze się
past tense 1st upiekłem,
-(e)m upiekł		 upiekłam,
-(e)m upiekła		 upiekłom,
-(e)m upiekło		 upiekliśmy,
-(e)śmy upiekli		 upiekłyśmy,
-(e)śmy upiekły
2nd upiekłeś,
-(e)ś upiekł		 upiekłaś,
-(e)ś upiekła		 upiekłoś,
-(e)ś upiekło		 upiekliście,
-(e)ście upiekli		 upiekłyście,
-(e)ście upiekły
3rd upiekł upiekła upiekło upiekli upiekły
impersonal upieczono
conditional 1st upiekłbym,
bym upiekł		 upiekłabym,
bym upiekła		 upiekłobym,
bym upiekło		 upieklibyśmy,
byśmy upiekli		 upiekłybyśmy,
byśmy upiekły
2nd upiekłbyś,
byś upiekł		 upiekłabyś,
byś upiekła		 upiekłobyś,
byś upiekło		 upieklibyście,
byście upiekli		 upiekłybyście,
byście upiekły
3rd upiekłby,
by upiekł		 upiekłaby,
by upiekła		 upiekłoby,
by upiekło		 upiekliby,
by upiekli		 upiekłyby,
by upiekły
impersonal upieczono by
imperative 1st niech upiekę upieczmy
2nd upiecz upieczcie
3rd niech upiecze niech upieką
passive adjectival participle upieczony upieczona upieczone upieczeni upieczone
anterior adverbial participle upiekłszy
verbal noun upieczenie

Further reading
  • upiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • upiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.