spartolić

Polish

From s- +‎ partolić.

spartolić pf (imperfective partolić)

(transitive, colloquial) to botch (to perform (a task) in an unacceptable or incompetent manner)
Synonyms: schrzanić, sfuszerować, sknocić, spartaczyć

Conjugation of spartolić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spartolić
future tense	1^st	spartolę			spartolimy
	2^nd	spartolisz			spartolicie
	3^rd	spartoli			spartolą
	impersonal	spartoli się
past tense	1^st	spartoliłem, -(e)m spartolił	spartoliłam, -(e)m spartoliła	spartoliłom, -(e)m spartoliło	spartoliliśmy, -(e)śmy spartolili	spartoliłyśmy, -(e)śmy spartoliły
	2^nd	spartoliłeś, -(e)ś spartolił	spartoliłaś, -(e)ś spartoliła	spartoliłoś, -(e)ś spartoliło	spartoliliście, -(e)ście spartolili	spartoliłyście, -(e)ście spartoliły
	3^rd	spartolił	spartoliła	spartoliło	spartolili	spartoliły
	impersonal	spartolono
conditional	1^st	spartoliłbym, bym spartolił	spartoliłabym, bym spartoliła	spartoliłobym, bym spartoliło	spartolilibyśmy, byśmy spartolili	spartoliłybyśmy, byśmy spartoliły
	2^nd	spartoliłbyś, byś spartolił	spartoliłabyś, byś spartoliła	spartoliłobyś, byś spartoliło	spartolilibyście, byście spartolili	spartoliłybyście, byście spartoliły
	3^rd	spartoliłby, by spartolił	spartoliłaby, by spartoliła	spartoliłoby, by spartoliło	spartoliliby, by spartolili	spartoliłyby, by spartoliły
	impersonal	spartolono by
imperative	1^st	niech spartolę			spartolmy
	2^nd	spartol			spartolcie
	3^rd	niech spartoli			niech spartolą
passive adjectival participle		spartolony	spartolona	spartolone	spartoleni	spartolone
anterior adverbial participle		spartoliwszy
verbal noun		spartolenie