sknocić

Polish

Etymology

From s- +‎ knocić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsknɔ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: skno‧cić

Verb

sknocić pf (imperfective knocić)

  1. (transitive, colloquial) to botch (to perform (a task) in an unacceptable or incompetent manner)
    Synonyms: schrzanić, sfuszerować, spartaczyć, spartolić

Conjugation
Conjugation of sknocić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sknocić
future tense 1st sknocę sknocimy
2nd sknocisz sknocicie
3rd sknoci sknocą
impersonal sknoci się
past tense 1st sknociłem,
-(e)m sknocił		 sknociłam,
-(e)m sknociła		 sknociłom,
-(e)m sknociło		 sknociliśmy,
-(e)śmy sknocili		 sknociłyśmy,
-(e)śmy sknociły
2nd sknociłeś,
-(e)ś sknocił		 sknociłaś,
-(e)ś sknociła		 sknociłoś,
-(e)ś sknociło		 sknociliście,
-(e)ście sknocili		 sknociłyście,
-(e)ście sknociły
3rd sknocił sknociła sknociło sknocili sknociły
impersonal sknocono
conditional 1st sknociłbym,
bym sknocił		 sknociłabym,
bym sknociła		 sknociłobym,
bym sknociło		 sknocilibyśmy,
byśmy sknocili		 sknociłybyśmy,
byśmy sknociły
2nd sknociłbyś,
byś sknocił		 sknociłabyś,
byś sknociła		 sknociłobyś,
byś sknociło		 sknocilibyście,
byście sknocili		 sknociłybyście,
byście sknociły
3rd sknociłby,
by sknocił		 sknociłaby,
by sknociła		 sknociłoby,
by sknociło		 sknociliby,
by sknocili		 sknociłyby,
by sknociły
impersonal sknocono by
imperative 1st niech sknocę sknoćmy
2nd sknoć sknoćcie
3rd niech sknoci niech sknocą
passive adjectival participle sknocony sknocona sknocone sknoceni sknocone
anterior adverbial participle sknociwszy
verbal noun sknocenie
noun

Further reading
  • sknocić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sknocić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.