skutkować

Polish

Etymology

From skutek +‎ -ować.

Pronunciation
  • IPA(key): /skutˈkɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: skut‧ko‧wać

Verb

skutkować impf (perfective poskutkować)

  1. (intransitive) to result in [+instrumental = in what]
    Synonym: rezultować
  2. (intransitive) to work (be effective)
    Synonym: działać

Conjugation
Conjugation of skutkować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skutkować
present tense 1st skutkuję skutkujemy
2nd skutkujesz skutkujecie
3rd skutkuje skutkują
impersonal skutkuje się
past tense 1st skutkowałem,
-(e)m skutkował		 skutkowałam,
-(e)m skutkowała		 skutkowałom,
-(e)m skutkowało		 skutkowaliśmy,
-(e)śmy skutkowali		 skutkowałyśmy,
-(e)śmy skutkowały
2nd skutkowałeś,
-(e)ś skutkował		 skutkowałaś,
-(e)ś skutkowała		 skutkowałoś,
-(e)ś skutkowało		 skutkowaliście,
-(e)ście skutkowali		 skutkowałyście,
-(e)ście skutkowały
3rd skutkował skutkowała skutkowało skutkowali skutkowały
impersonal skutkowano
future tense 1st będę skutkował,
będę skutkować		 będę skutkowała,
będę skutkować		 będę skutkowało,
będę skutkować		 będziemy skutkowali,
będziemy skutkować		 będziemy skutkowały,
będziemy skutkować
2nd będziesz skutkował,
będziesz skutkować		 będziesz skutkowała,
będziesz skutkować		 będziesz skutkowało,
będziesz skutkować		 będziecie skutkowali,
będziecie skutkować		 będziecie skutkowały,
będziecie skutkować
3rd będzie skutkował,
będzie skutkować		 będzie skutkowała,
będzie skutkować		 będzie skutkowało,
będzie skutkować		 będą skutkowali,
będą skutkować		 będą skutkowały,
będą skutkować
impersonal będzie skutkować się
conditional 1st skutkowałbym,
bym skutkował		 skutkowałabym,
bym skutkowała		 skutkowałobym,
bym skutkowało		 skutkowalibyśmy,
byśmy skutkowali		 skutkowałybyśmy,
byśmy skutkowały
2nd skutkowałbyś,
byś skutkował		 skutkowałabyś,
byś skutkowała		 skutkowałobyś,
byś skutkowało		 skutkowalibyście,
byście skutkowali		 skutkowałybyście,
byście skutkowały
3rd skutkowałby,
by skutkował		 skutkowałaby,
by skutkowała		 skutkowałoby,
by skutkowało		 skutkowaliby,
by skutkowali		 skutkowałyby,
by skutkowały
impersonal skutkowano by
imperative 1st niech skutkuję skutkujmy
2nd skutkuj skutkujcie
3rd niech skutkuje niech skutkują
active adjectival participle skutkujący skutkująca skutkujące skutkujący skutkujące
contemporary adverbial participle skutkując
verbal noun skutkowanie
adjective
noun
verb

Further reading
  • skutkować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skutkować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.