samotny

See also: samotný

Polish

Etymology

From samota +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /saˈmɔt.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔtnɨ
Syllabification: sa‧mot‧ny

Adjective

samotny (comparative samotniejszy or bardziej samotny, superlative najsamotniejszy or najbardziej samotny, derived adverb samotnie)

lonely, solitary
samotny jak palec ― lonely as can be

Declension

Declension of samotny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	samotny		samotna	samotne	samotni	samotne
genitive	samotnego		samotnej	samotnego	samotnych
dative	samotnemu		samotnej	samotnemu	samotnym
accusative	samotnego	samotny	samotną	samotne	samotnych	samotne
instrumental	samotnym		samotną	samotnym	samotnymi
locative	samotnym		samotnej	samotnym	samotnych

Derived terms

noun

samotność

verbs

osamotnić pf, osamotniać impf

Related terms

sam

Further reading

samotny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
samotny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.