osamotniać

Polish

Etymology

From osamotnić +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔ.saˈmɔt.ɲat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔtɲat͡ɕ
  • Syllabification: o‧sa‧mot‧niać

Verb

osamotniać impf (perfective osamotnić)

  1. (transitive) to abandon, to desert, to forsake

Conjugation
Conjugation of osamotniać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive osamotniać
present tense 1st osamotniam osamotniamy
2nd osamotniasz osamotniacie
3rd osamotnia osamotniają
impersonal osamotnia się
past tense 1st osamotniałem,
-(e)m osamotniał		 osamotniałam,
-(e)m osamotniała		 osamotniałom,
-(e)m osamotniało		 osamotnialiśmy,
-(e)śmy osamotniali		 osamotniałyśmy,
-(e)śmy osamotniały
2nd osamotniałeś,
-(e)ś osamotniał		 osamotniałaś,
-(e)ś osamotniała		 osamotniałoś,
-(e)ś osamotniało		 osamotnialiście,
-(e)ście osamotniali		 osamotniałyście,
-(e)ście osamotniały
3rd osamotniał osamotniała osamotniało osamotniali osamotniały
impersonal osamotniano
future tense 1st będę osamotniał,
będę osamotniać		 będę osamotniała,
będę osamotniać		 będę osamotniało,
będę osamotniać		 będziemy osamotniali,
będziemy osamotniać		 będziemy osamotniały,
będziemy osamotniać
2nd będziesz osamotniał,
będziesz osamotniać		 będziesz osamotniała,
będziesz osamotniać		 będziesz osamotniało,
będziesz osamotniać		 będziecie osamotniali,
będziecie osamotniać		 będziecie osamotniały,
będziecie osamotniać
3rd będzie osamotniał,
będzie osamotniać		 będzie osamotniała,
będzie osamotniać		 będzie osamotniało,
będzie osamotniać		 będą osamotniali,
będą osamotniać		 będą osamotniały,
będą osamotniać
impersonal będzie osamotniać się
conditional 1st osamotniałbym,
bym osamotniał		 osamotniałabym,
bym osamotniała		 osamotniałobym,
bym osamotniało		 osamotnialibyśmy,
byśmy osamotniali		 osamotniałybyśmy,
byśmy osamotniały
2nd osamotniałbyś,
byś osamotniał		 osamotniałabyś,
byś osamotniała		 osamotniałobyś,
byś osamotniało		 osamotnialibyście,
byście osamotniali		 osamotniałybyście,
byście osamotniały
3rd osamotniałby,
by osamotniał		 osamotniałaby,
by osamotniała		 osamotniałoby,
by osamotniało		 osamotnialiby,
by osamotniali		 osamotniałyby,
by osamotniały
impersonal osamotniano by
imperative 1st niech osamotniam osamotniajmy
2nd osamotniaj osamotniajcie
3rd niech osamotnia niech osamotniają
active adjectival participle osamotniający osamotniająca osamotniające osamotniający osamotniające
passive adjectival participle osamotniany osamotniana osamotniane osamotniani osamotniane
contemporary adverbial participle osamotniając
verbal noun osamotnianie
noun

Further reading
  • osamotniać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • osamotniać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.