samookaleczyć
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /sa.mɔ.ɔ.kaˈlɛ.t͡ʂɨt͡ɕ/
- Rhymes: -ɛt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: sa‧mo‧o‧ka‧le‧czyć
Verb
samookaleczyć pf (imperfective samookaleczać)
- (reflexive with się) to self-harm, to mutilate oneself deliberately
- Synonym: okaleczyć się
Conjugation
Conjugation of samookaleczyć pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | samookaleczyć | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | samookaleczę | samookaleczymy | ||||||||||||||||
2nd | samookaleczysz | samookaleczycie | |||||||||||||||||
3rd | samookaleczy | samookaleczą | |||||||||||||||||
impersonal | samookaleczy się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | samookaleczyłem, -(e)m samookaleczył |
samookaleczyłam, -(e)m samookaleczyła |
samookaleczyłom, -(e)m samookaleczyło |
samookaleczyliśmy, -(e)śmy samookaleczyli |
samookaleczyłyśmy, -(e)śmy samookaleczyły | |||||||||||||
2nd | samookaleczyłeś, -(e)ś samookaleczył |
samookaleczyłaś, -(e)ś samookaleczyła |
samookaleczyłoś, -(e)ś samookaleczyło |
samookaleczyliście, -(e)ście samookaleczyli |
samookaleczyłyście, -(e)ście samookaleczyły | ||||||||||||||
3rd | samookaleczył | samookaleczyła | samookaleczyło | samookaleczyli | samookaleczyły | ||||||||||||||
impersonal | samookaleczono | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | samookaleczyłbym, bym samookaleczył |
samookaleczyłabym, bym samookaleczyła |
samookaleczyłobym, bym samookaleczyło |
samookaleczylibyśmy, byśmy samookaleczyli |
samookaleczyłybyśmy, byśmy samookaleczyły | |||||||||||||
2nd | samookaleczyłbyś, byś samookaleczył |
samookaleczyłabyś, byś samookaleczyła |
samookaleczyłobyś, byś samookaleczyło |
samookaleczylibyście, byście samookaleczyli |
samookaleczyłybyście, byście samookaleczyły | ||||||||||||||
3rd | samookaleczyłby, by samookaleczył |
samookaleczyłaby, by samookaleczyła |
samookaleczyłoby, by samookaleczyło |
samookaleczyliby, by samookaleczyli |
samookaleczyłyby, by samookaleczyły | ||||||||||||||
impersonal | samookaleczono by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech samookaleczę | samookaleczmy | ||||||||||||||||
2nd | samookalecz | samookaleczcie | |||||||||||||||||
3rd | niech samookaleczy | niech samookaleczą | |||||||||||||||||
anterior adverbial participle | samookaleczywszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | samookaleczenie |
Further reading
- samookaleczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- samookaleczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.