samookaleczenie
Polish
Etymology
From samo- + okaleczenie.
Pronunciation
- IPA(key): /sa.mɔ.ɔ.ka.lɛˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: sa‧mo‧o‧ka‧le‧cze‧nie
Declension
Declension of samookaleczenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | samookaleczenie | samookaleczenia |
| genitive | samookaleczenia | samookaleczeń |
| dative | samookaleczeniu | samookaleczeniom |
| accusative | samookaleczenie | samookaleczenia |
| instrumental | samookaleczeniem | samookaleczeniami |
| locative | samookaleczeniu | samookaleczeniach |
| vocative | samookaleczenie | samookaleczenia |
Further reading
- samookaleczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- samookaleczenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.