rozkurczać
Polish
Etymology
From rozkurczyć + -ać.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔsˈkur.t͡ʂat͡ɕ/
- Rhymes: -urt͡ʂat͡ɕ
- Syllabification: roz‧kur‧czać
Verb
rozkurczać impf (perfective rozkurczyć)
Conjugation
Conjugation of rozkurczać impf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | rozkurczać | ||||||||||||||||||
present tense | 1st | rozkurczam | rozkurczamy | ||||||||||||||||
2nd | rozkurczasz | rozkurczacie | |||||||||||||||||
3rd | rozkurcza | rozkurczają | |||||||||||||||||
impersonal | rozkurcza się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | rozkurczałem, -(e)m rozkurczał |
rozkurczałam, -(e)m rozkurczała |
rozkurczałom, -(e)m rozkurczało |
rozkurczaliśmy, -(e)śmy rozkurczali |
rozkurczałyśmy, -(e)śmy rozkurczały | |||||||||||||
2nd | rozkurczałeś, -(e)ś rozkurczał |
rozkurczałaś, -(e)ś rozkurczała |
rozkurczałoś, -(e)ś rozkurczało |
rozkurczaliście, -(e)ście rozkurczali |
rozkurczałyście, -(e)ście rozkurczały | ||||||||||||||
3rd | rozkurczał | rozkurczała | rozkurczało | rozkurczali | rozkurczały | ||||||||||||||
impersonal | rozkurczano | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | będę rozkurczał, będę rozkurczać |
będę rozkurczała, będę rozkurczać |
będę rozkurczało, będę rozkurczać |
będziemy rozkurczali, będziemy rozkurczać |
będziemy rozkurczały, będziemy rozkurczać | |||||||||||||
2nd | będziesz rozkurczał, będziesz rozkurczać |
będziesz rozkurczała, będziesz rozkurczać |
będziesz rozkurczało, będziesz rozkurczać |
będziecie rozkurczali, będziecie rozkurczać |
będziecie rozkurczały, będziecie rozkurczać | ||||||||||||||
3rd | będzie rozkurczał, będzie rozkurczać |
będzie rozkurczała, będzie rozkurczać |
będzie rozkurczało, będzie rozkurczać |
będą rozkurczali, będą rozkurczać |
będą rozkurczały, będą rozkurczać | ||||||||||||||
impersonal | będzie rozkurczać się | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | rozkurczałbym, bym rozkurczał |
rozkurczałabym, bym rozkurczała |
rozkurczałobym, bym rozkurczało |
rozkurczalibyśmy, byśmy rozkurczali |
rozkurczałybyśmy, byśmy rozkurczały | |||||||||||||
2nd | rozkurczałbyś, byś rozkurczał |
rozkurczałabyś, byś rozkurczała |
rozkurczałobyś, byś rozkurczało |
rozkurczalibyście, byście rozkurczali |
rozkurczałybyście, byście rozkurczały | ||||||||||||||
3rd | rozkurczałby, by rozkurczał |
rozkurczałaby, by rozkurczała |
rozkurczałoby, by rozkurczało |
rozkurczaliby, by rozkurczali |
rozkurczałyby, by rozkurczały | ||||||||||||||
impersonal | rozkurczano by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech rozkurczam | rozkurczajmy | ||||||||||||||||
2nd | rozkurczaj | rozkurczajcie | |||||||||||||||||
3rd | niech rozkurcza | niech rozkurczają | |||||||||||||||||
active adjectival participle | rozkurczający | rozkurczająca | rozkurczające | rozkurczający | rozkurczające | ||||||||||||||
passive adjectival participle | rozkurczany | rozkurczana | rozkurczane | rozkurczani | rozkurczane | ||||||||||||||
contemporary adverbial participle | rozkurczając | ||||||||||||||||||
verbal noun | rozkurczanie |
Further reading
- rozkurczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozkurczać in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozkurczać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “rozkurczać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozkurczać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 637
- rozkurczać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.