rozkładziny

Polish

Etymology

From rozkładać +‎ -iny. First attested in 1869.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /rɔs.kwaˈd͡ʑi.nɨ/
Rhymes: -inɨ
Syllabification: roz‧kła‧dzi‧ny

Noun

rozkładziny nvir pl

(obsolete) decomposition (that which decomposes)

Declension

Declension of rozkładziny

	plural
nominative	rozkładziny
genitive	rozkładzin
dative	rozkładzinom
accusative	rozkładziny
instrumental	rozkładzinami
locative	rozkładzinach
vocative	rozkładziny

Related terms

adjectives

adverbs

nouns

verbs

References

Edward Segel (1869) Podręcznik sądowo-lekarski‎ (in Polish), page 150

Further reading

J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozkładziny”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 5, Warsaw, page 630

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.