rozgnieść
Polish
Etymology
From roz- + gnieść. First attested in 1564.[1] Compare Kashubian rozgniesc, Silesian rozgniyś, and Russian разгнести́ (razgnestí).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɔz.ɡɲɛɕt͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈrɔz.ɡɲɛɕt͡ɕ/, /ˈrɔz.ɡɲeɕt͡ɕ/
- Rhymes: -ɔzɡɲɛɕt͡ɕ
- Syllabification: roz‧gnieść
Verb
rozgnieść pf (imperfective rozgniatać)
Conjugation
| Conjugation of rozgnieść pf | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| person | singular | plural | |||||||||||||||||
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
| infinitive | rozgnieść | ||||||||||||||||||
| future tense | 1st | rozgniotę | rozgnieciemy | ||||||||||||||||
| 2nd | rozgnieciesz | rozgnieciecie | |||||||||||||||||
| 3rd | rozgniecie | rozgniotą | |||||||||||||||||
| impersonal | rozgniecie się | ||||||||||||||||||
| past tense | 1st | rozgniotłem, -(e)m rozgniótł |
rozgniotłam, -(e)m rozgniotła |
rozgniotłom, -(e)m rozgniotło |
rozgnietliśmy, -(e)śmy rozgnietli |
rozgniotłyśmy, -(e)śmy rozgniotły | |||||||||||||
| 2nd | rozgniotłeś, -(e)ś rozgniótł |
rozgniotłaś, -(e)ś rozgniotła |
rozgniotłoś, -(e)ś rozgniotło |
rozgnietliście, -(e)ście rozgnietli |
rozgniotłyście, -(e)ście rozgniotły | ||||||||||||||
| 3rd | rozgniótł | rozgniotła | rozgniotło | rozgnietli | rozgniotły | ||||||||||||||
| impersonal | rozgnieciono | ||||||||||||||||||
| conditional | 1st | rozgniótłbym, bym rozgniótł |
rozgniotłabym, bym rozgniotła |
rozgniotłobym, bym rozgniotło |
rozgnietlibyśmy, byśmy rozgnietli |
rozgniotłybyśmy, byśmy rozgniotły | |||||||||||||
| 2nd | rozgniótłbyś, byś rozgniótł |
rozgniotłabyś, byś rozgniotła |
rozgniotłobyś, byś rozgniotło |
rozgnietlibyście, byście rozgnietli |
rozgniotłybyście, byście rozgniotły | ||||||||||||||
| 3rd | rozgniótłby, by rozgniótł |
rozgniotłaby, by rozgniotła |
rozgniotłoby, by rozgniotło |
rozgnietliby, by rozgnietli |
rozgniotłyby, by rozgniotły | ||||||||||||||
| impersonal | rozgnieciono by | ||||||||||||||||||
| imperative | 1st | niech rozgniotę | rozgniećmy | ||||||||||||||||
| 2nd | rozgnieć | rozgniećcie | |||||||||||||||||
| 3rd | niech rozgniecie | niech rozgniotą | |||||||||||||||||
| passive adjectival participle | rozgnieciony | rozgnieciona | rozgniecione | rozgnieceni | rozgniecione | ||||||||||||||
| anterior adverbial participle | rozgniótłszy | ||||||||||||||||||
| verbal noun | rozgniecenie | ||||||||||||||||||
References
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozgnieść”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- rozgnieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozgnieść in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rozgnieść”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “rozgnieść”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozgnieść”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 614
- rozgnieść in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.