rozgniatać
Polish
Etymology
From rozgnieść + -ać. First attested in 1806.[1] Compare Kashubian rozgniatac, Silesian rozgniŏtać, and Russian разгнета́ть (razgnetátʹ).
Pronunciation
- IPA(key): /rɔzˈɡɲa.tat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -atat͡ɕ
- Syllabification: roz‧gnia‧tać
Verb
rozgniatać impf (perfective rozgnieść)
Conjugation
Conjugation of rozgniatać impf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | rozgniatać | ||||||||||||||||||
present tense | 1st | rozgniatam | rozgniatamy | ||||||||||||||||
2nd | rozgniatasz | rozgniatacie | |||||||||||||||||
3rd | rozgniata | rozgniatają | |||||||||||||||||
impersonal | rozgniata się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | rozgniatałem, -(e)m rozgniatał |
rozgniatałam, -(e)m rozgniatała |
rozgniatałom, -(e)m rozgniatało |
rozgniataliśmy, -(e)śmy rozgniatali |
rozgniatałyśmy, -(e)śmy rozgniatały | |||||||||||||
2nd | rozgniatałeś, -(e)ś rozgniatał |
rozgniatałaś, -(e)ś rozgniatała |
rozgniatałoś, -(e)ś rozgniatało |
rozgniataliście, -(e)ście rozgniatali |
rozgniatałyście, -(e)ście rozgniatały | ||||||||||||||
3rd | rozgniatał | rozgniatała | rozgniatało | rozgniatali | rozgniatały | ||||||||||||||
impersonal | rozgniatano | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | będę rozgniatał, będę rozgniatać |
będę rozgniatała, będę rozgniatać |
będę rozgniatało, będę rozgniatać |
będziemy rozgniatali, będziemy rozgniatać |
będziemy rozgniatały, będziemy rozgniatać | |||||||||||||
2nd | będziesz rozgniatał, będziesz rozgniatać |
będziesz rozgniatała, będziesz rozgniatać |
będziesz rozgniatało, będziesz rozgniatać |
będziecie rozgniatali, będziecie rozgniatać |
będziecie rozgniatały, będziecie rozgniatać | ||||||||||||||
3rd | będzie rozgniatał, będzie rozgniatać |
będzie rozgniatała, będzie rozgniatać |
będzie rozgniatało, będzie rozgniatać |
będą rozgniatali, będą rozgniatać |
będą rozgniatały, będą rozgniatać | ||||||||||||||
impersonal | będzie rozgniatać się | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | rozgniatałbym, bym rozgniatał |
rozgniatałabym, bym rozgniatała |
rozgniatałobym, bym rozgniatało |
rozgniatalibyśmy, byśmy rozgniatali |
rozgniatałybyśmy, byśmy rozgniatały | |||||||||||||
2nd | rozgniatałbyś, byś rozgniatał |
rozgniatałabyś, byś rozgniatała |
rozgniatałobyś, byś rozgniatało |
rozgniatalibyście, byście rozgniatali |
rozgniatałybyście, byście rozgniatały | ||||||||||||||
3rd | rozgniatałby, by rozgniatał |
rozgniatałaby, by rozgniatała |
rozgniatałoby, by rozgniatało |
rozgniataliby, by rozgniatali |
rozgniatałyby, by rozgniatały | ||||||||||||||
impersonal | rozgniatano by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech rozgniatam | rozgniatajmy | ||||||||||||||||
2nd | rozgniataj | rozgniatajcie | |||||||||||||||||
3rd | niech rozgniata | niech rozgniatają | |||||||||||||||||
active adjectival participle | rozgniatający | rozgniatająca | rozgniatające | rozgniatający | rozgniatające | ||||||||||||||
passive adjectival participle | rozgniatany | rozgniatana | rozgniatane | rozgniatani | rozgniatane | ||||||||||||||
contemporary adverbial participle | rozgniatając | ||||||||||||||||||
verbal noun | rozgniatanie |
References
- Alojzy Osiński (1806) Słownik mitologiczny z przyłączeniem - obrazo-pismu : (iconologia) (in Polish), volume 1, A-D, page 182
Further reading
- rozgniatać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozgniatać in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “rozgniatać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozgniatać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 614
- rozgniatać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.